Γιάννης Καντώρος: Η ιδιωτική ασφάλιση υγείας είναι ένα αξιόπιστο “σωστικό όχημα”

O Πρόεδρος της Επιτροπής Υγείας της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος, κ. Γιάννης Καντώρος, ανταποκρινόμενος σε σχετικό αίτημά μας, σχολιάζει ακολούθως κάποια από τα ευρήματα της «Έρευνας Στατιστικών Στοιχείων Ασφαλίσεων Υγείας 2021», εκτενή αποσπάσματα της οποίας δημοσιεύσαμε στο τεύχος Δεκεμβρίου 2022. Υπογραμμίζει ως σημαντικά στοιχεία την αύξηση του πλήθους των συμβολαίων και των πληρωθεισών αποζημιώσεων και επισημαίνει ότι η ασφαλιστική αγορά υγείας είναι και “ώριμη” και διαθέσιμη να αναλάβει ενεργητικό ρόλο στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης της χώρας μας.

Ένας από τους πάγιους στόχους της Επιτροπής Υγείας στην ΕΑΕΕ είναι η ετήσια συλλογή ορισμένων βασικών στοιχείων, χρήσιμων για την ικανή κατανόηση από κάθε ενδιαφερόμενο της δραστηριότητας των Ασφαλίσεων Υγείας στην πατρίδα μας.

Η έρευνα για το 2021 κατέδειξε πολλά και πραγματικά ενδιαφέροντα για τις Ασφαλίσεις Υγείας, από τα οποία, ωστόσο, θα σταθώ σε δύο, ως ενδεικτικά της θετικά μεταβαλλόμενης στάσης των Ελλήνων έναντι της ιδιωτικής ασφάλισης υγείας, αλλά και της αυξανόμενης ανταλλακτικής αξίας των ασφαλίσεων υγείας. Αναφέρομαι στο πλήθος των συμβολαίων και στις πληρωθείσες αποζημιώσεις.

Σύμφωνα, λοιπόν, με την πρόσφατη έρευνα της ΕΑΕΕ, διαπιστώνεται ότι το πλήθος των ατομικών και ομαδικών συμβολαίων νοσοκομειακής ή/και εξωνοσοκομειακής κάλυψης εμφανίζει ανοδική τάση. Και αυτό, βέβαια, λαμβανομένων υπόψη των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι περισσότεροι κλάδοι ασφάλισης τα τελευταία χρόνια, δεν είναι ούτε ασήμαντο ούτε ανεξήγητο. Οι ασφαλίσεις υγείας, όπως και οι υπηρεσίες και οι δαπάνες για την υγεία, επιδεικνύουν μια μάλλον ανελαστική ζήτηση, ακόμα και τα δύσκολα χρόνια της οικονομικής ύφεσης και της πανδημίας. Η εξήγηση γι’ αυτή την πορεία δεν είναι άλλη από τη διαρκώς αυξανόμενη αγωνία και ανησυχία των πολιτών, αν θα μπορέσει η κοινωνική τους ασφάλιση και το δημόσιο σύστημα να ανταποκριθούν έγκαιρα, επαρκώς και αποτελεσματικά σε μια βλάβη της υγείας τους, πέρα και εκτός από τον κορωνοϊό.

Πιο απλά, παρά την, ομολογουμένως, καλή “απόκριση” του δημόσιου συστήματος στη διαχείριση του COVID-19, η εμπιστοσύνη των πολιτών προς το δημόσιο σύστημα υγείας έχει, εδώ και έτη, υποστεί κλονισμό. Το στοιχείο αυτό, σε συνδυασμό με την αδυναμία των νοικοκυριών να αναλάβουν εξ ιδίων ολόκληρο το κόστος μιας νοσηλείας, κυρίως σε ιδιωτικές δομές, όπου η εξυπηρέτηση είναι άμεση και όπου διατίθενται και εφαρμόζονται η πλέον σύγχρονη ιατρική τεχνολογία και μέθοδοι διάγνωσης και θεραπείας, στρέφει αρκετούς συμπολίτες μας προς την ιδιωτική ασφάλιση. Η υγεία, αποτελώντας άμεση ανάγκη για τους πολίτες, καθίσταται, επομένως, από τα πρώτα είδη ασφάλισης, για τα οποία δείχνουν ενεργητικό ενδιαφέρον.

Αύξηση, επίσης, διαπιστώνουμε και στις συνολικά, ατομικές και ομαδικές, πληρωθείσες αποζημιώσεις. Και το στοιχείο αυτό δεν πρέπει να προσπεραστεί, αν αναλογιστούμε την περίοδο που σημειώθηκε η αύξηση αυτή. Η εν λόγω αύξηση, λοιπόν, σημειώθηκε τον δεύτερο χρόνο της πανδημίας, μιας ακόμη, δηλαδή, “εκτός κανονικότητας” χρονιάς, με πολλούς μήνες καραντίνας, κατά τους οποίους οι περισσότεροι πολίτες αναβάλαμε ή αποφύγαμε επισκέψεις σε ιατρούς και νοσοκομεία. Και παρά το γεγονός αυτό, οι αποζημιώσεις των ατομικών Ασφαλίσεων Υγείας παρέμειναν στα ίδια σχεδόν επίπεδα, εμφανίζοντας, κατ’ ακρίβεια, αμελητέα μείωση 1%, και οι ομαδικές αυξήθηκαν κατά 10% σε σχέση μη την προηγούμενη, επίσης “εκτός κανονικότητας” χρονιά. Το στοιχείο, συνεπώς, αυτό καταδεικνύει ότι η ιδιωτική ασφάλιση “δουλεύει” κανονικά, καλύπτει πραγματικές ανάγκες, την ώρα που αυτές προκύπτουν, και εκπληρώνει τις υποχρεώσεις της, παρά τις γενικά επικρατούσες συνθήκες. Με άλλα λόγια, το στοιχείο αυτό συνιστά μία ακόμη απόδειξη, ότι η ιδιωτική ασφάλιση δεν είναι “είδος πολυτελείας”, αλλά αξιόπιστο “σωστικό όχημα” σε κάθε διατάραξη της κατάστασης της υγείας μας.

Πρώτοι από όλους μας, όλο και πιο ξεκάθαρα, δείχνουν ότι το αντιλαμβάνονται αυτό οι ίδιοι οι πολίτες, οι οποίοι, παρά την ύπαρξη της υποχρεωτικής κοινωνικής ασφάλισης και ενός ευρύτατου δημόσιου συστήματος υγείας, αισθάνονται ασφαλιστικό έλλειμμα, αναζητώντας τη συμπλήρωσή του από την ιδιωτική ασφάλιση. Σημειωτέον, ότι πάρα πολλοί πολίτες αντιλαμβάνονται τούτο, λίγοι, όμως, είναι εκείνοι που δύνανται οικονομικά να αγοράσουν και ιδιωτική ασφάλιση.

Και ενώ όλοι βλέπουμε, στο εσωτερικό και από το εξωτερικό, τις αδυναμίες του υφιστάμενου ασφαλιστικού και υγειονομικού συστήματος της χώρας, μέχρι στιγμής ουδεμία σοβαρή και μεθοδική ενέργεια από τους αρμόδιους πολιτειακούς και κρατικούς φορείς γίνεται προς τη διευκόλυνση των πολιτών να καλύψουν μέσω της ιδιωτικής ασφάλισης το ασφαλιστικό κενό που αντιμετωπίζουν. Και αυτό εκτός από λυπηρό είναι και επιζήμιο, τόσο για το επίπεδο υγείας των πολιτών, όσο και για τα οικονομικά των νοικοκυριών, αλλά και την εθνική οικονομία και αναφέρομαι, βέβαια, στις λεγόμενες «καταστροφικές δαπάνες υγείας» των νοικοκυριών και στις γνωστές «άτυπες πληρωμές».

Παρ’ όλα αυτά, η ασφαλιστική αγορά υγείας στην Ελλάδα, με σαράντα περίπου έτη δραστηριοποίησης, είναι και “ώριμη” και διαθέσιμη να αναλάβει ενεργητικό ρόλο στο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης και ασφάλισης της χώρας. Θεωρούμε ότι αναλόγως έχουν ωριμάσει και τα πολιτικά και κοινωνικά δεδομένα στην πατρίδα μας, ώστε είναι πλέον εφικτό να καταρτιστεί ένα λειτουργικό για τα ελληνικά δεδομένα πλαίσιο συνεργασίας της κοινωνικής ασφάλισης και του δημόσιου συστήματος υγείας με τον θεσμό που εκπροσωπούμε, προς όφελος όλων, και πρωτίστως των πολιτών της χώρας.

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News