Συνεντεύξεις
Οδοιπορικό εκτός των Τειχών – 12η στάση: Βόλος, Άννα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου
«Οι μη υποχρεωτικές ασφαλίσεις έχουν καλύτερο κοινό»
Στον πανέμορφο Βόλο, το τρίτο μεγαλύτερο λιμάνι της Ελλάδας, βρέθηκε η στήλη αυτόν τον μήνα, με “ξεναγό” την ασφαλιστική πράκτορα κα Άννα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου, Πρόεδρο του Συνδέσμου Διαμεσολαβητών Ασφαλειών Μαγνησίας (ΣΥ.Δ.Α.Μ.).
Ξεκίνησε να δραστηριοποιείται στην ασφαλιστική αγορά το 2000, συνεργαζόμενη με μεγάλο γραφείο της πόλης του Βόλου. «Μία φίλη μου με προέτρεψε», θυμάται. «Μοιράστηκε μαζί μου τις γνώσεις της, με έπαιρνε μαζί της σε επιμορφωτικά σεμινάρια και με έκανε να αγαπήσω αυτό το επάγγελμα. Της χρωστάω πολλά και την ευχαριστώ πολύ! Βρήκα αυτό που μου ταίριαζε!».
Με την προτροπή και την ηθική υποστήριξη του συζύγου της, λίγα χρόνια αργότερα, το 2006, αποφάσισε να ανοίξει το δικό της γραφείο, ενώ πριν 11 χρόνια ήρθε κοντά της και η κόρη της, κα Σμαρούλα Βουρούκου. «Μόλις τελείωσε τις σπουδές της στο τμήμα Κοινωνικής & Πολιτικής Διοίκησης του ΔΠΘ της ζήτησα να με βοηθήσει, μέχρι να δει τι θα κάνει. Της άρεσε και έμεινε», μας λέει.
Δύο γενιές γυναικών: η πρώτη, αυτοδημιούργητη, ξεκίνησε στον χώρο χωρίς να τον γνωρίζει από πριν. η δεύτερη μεγάλωσε μέσα σε αυτόν και αποφάσισε τελικά να εργαστεί στην οικογενειακή επιχείρηση. Ποια δυσκολεύτηκε, άραγε, περισσότερο να σταθεί και να βρει τον ζωτικό της χώρο;
Είναι δύσκολο το επάγγελμά μας
«Είναι δύσκολο το επάγγελμά μας, είτε ξεκινήσεις μόνος σου είτε σε ένα -υποτίθεται- προστατευμένο περιβάλλον, όπως είναι η οικογενειακή επιχείρηση. Οι άνθρωποι που έχουν ξεκινήσει από το μηδέν, όπως εγώ εν προκειμένω, και το έχουν παλέψει πολύ, είναι συνήθως πολύ αυστηροί ως συνεργάτες, έχουν απαιτήσεις. Κάνοντας μία αναδρομή προς τα πίσω, νομίζω ότι η Σμαρούλα πρέπει να πέρασε δύσκολα, καθώς ήμουν πολύ αυστηρή μαζί της. Κατ’ αρχάς, θεωρούσα ότι αυτό που σπούδασε ήταν πολύ κοντά στο επάγγελμά μας, κάτι που δεν ίσχυε, καθώς πάντα η θεωρία απέχει πολύ από την πράξη. Ειδικά στη δουλειά μας που στην ουσία πουλάμε μία υπόσχεση για την κάλυψη ενός κινδύνου, ο οποίος μπορεί να μην επέλθει ποτέ. Το όφελος είναι μακροπρόσθεσμο. Δεν μπορεί ο πελάτης να το δει άμεσα. Όταν επέλθει, όμως, ο κίνδυνος, θα πρέπει να έχουμε φροντίσει το ασφαλιστήριο να καλύπτει σωστά τις ανάγκες του», τονίζει η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου.
Η ίδια, αν και αναγνωρίζει τη σημασία που έχει για την αγορά η στελέχωση με νέους ανθρώπους, παραδέχεται ότι δεν έχει την υπομονή να ασχοληθεί με κάτι τέτοιο. «Με εξαίρεση την κόρη μου, οι υπόλοιποι συνεργάτες, νυν και πρώην, γιατί κάποιοι έχουν συνταξιοδοτηθεί πλέον, διέθεταν ήδη εμπειρία από τον χώρο». Πάντως, το εγχείρημα να μυήσει τη νεαρή Σμαρούλα στα ασφαλιστικά δρώμενα στέφθηκε με επιτυχία: «Είναι αστέρι! Μας διορθώνει κιόλας! Έχει καθαρό μυαλό, προσαρμόζεται πάρα πολύ εύκολα στα νέα τεχνολογικά δεδομένα και πλέον όλοι, ακόμα και συνάδελφοι από άλλα γραφεία, σε αυτήν τρέχουμε, για να μας βοηθήσει», λέει με περηφάνια, ενισχύoντας την πεποίθησή μας, ότι η αγορά μπορεί να έχει μέλλον, όταν συνδυάζει την εμπειρία των πιο παλιών, με τις νεωτεριστικές γνώσεις, το κέφι και τον ενθουσιασμό της νέας γενιάς.
Γκρίνια για την ασφάλιση αυτοκινήτου
Ρωτήσαμε την κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της περιοχής όπου δραστηριοποιείται και πώς αυτή επηρεάζει τις ασφαλιστικές εργασίες. «Η περιοχή μας δεν διαφέρει πολύ από τις υπόλοιπες επαρχιακές πόλεις. Ίσως μας χαρακτηρίζει μια “μιζέρια” και μία τάση να γκρινιάζουμε, ειδικά όταν πρόκειται για ασφάλιση αυτοκινήτου», επισημαίνει. «Τα ασφάλιστρα που πρέπει να πληρώσουν οι πελάτες τα θεωρούν κάτι το άχρηστο, το ευτελές. Η πιο χαρακτηριστική έκφραση που ακούμε είναι: “Βρες και δώσε μου το πιο φθηνό”. Πρέπει να ασχοληθείς πολύ, για να τους εξηγήσεις τα αυτονόητα. πως αυτό το “χαρτί”, που παίρνουν από μας, είναι μια ανοιχτή επιταγή €1.300.000 για ό,τι, με υπαιτιότητά τους, δημιουργήσουν στον δρόμο».
Η συνομιλήτριά μας θεωρεί ότι δεν φταίει μόνον ο πελάτης που δεν μπορεί να αντιληφθεί τη σημασία της ασφάλισης, ακόμα και της θεωρητικά πιο απλής, όπως η ασφάλιση αυτοκινήτου. «Είμαστε πολλοί οι υπαίτιοι», επισημαίνει. «Όταν πουλάς ένα τόσο σοβαρό ασφαλιστήριο –γιατί είναι πολύ σοβαρό–, οφείλεις και να το πουλήσεις ως τέτοιο. Δεν είναι απλά ένα χαρτί για την τροχαία. Είναι το χαρτί που σου εξασφαλίζει την καταβολή του ποσού που, διαφορετικά, θα πρέπει να πληρώσεις από την τσέπη σου, αν προκαλέσεις κάποιο ατύχημα ή δυστύχημα με το όχημά σου –από λαμαρινοδουλειά έως θάνατο! Κι όμως, οι περισσότεροι το δίνουμε σαν χαρτί για την τροχαία ή για να μη “φάμε” πρόστιμο… Δεν είναι τραγικό;», αναρωτιέται.
Ενδιαφέρον για τους άλλους κλάδους
Την ίδια στιγμή, η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου διαπιστώνει ότι «οι πελάτες κλάδων, όπως η ασφάλιση περιουσίας, υγείας ή αστικής ευθύνης είναι πιο συνειδητοποιημένοι. Ενδιαφέρονται να σε ακούσουν και αρχίζουν να καταλαβαίνουν πόσο σημαντικό είναι να είσαι και να νιώθεις ασφαλής».
Σε αυτή τη συνειδητοποίηση έχουν συμβάλει η οικονομία της περιοχής, η οποία στηρίζεται κατά κύριο λόγο στο εμπόριο, τις υπηρεσίες και τον τουρισμό, και κατά δεύτερο λόγο στη βιοτεχνία και τη βιομηχανία, σε συνδυασμό με τις συχνές πυρκαγιές και την αύξηση των ακραίων καιρικών φαινομένων.
«Η επιχείρηση και το σπίτι είναι περιουσιακά στοιχεία που δύσκολα μπορούν να αποκατασταθούν μετά από μία καταστροφή, εάν δεν είναι ασφαλισμένα. Οι άνθρωποι αρχίζουν σιγά σιγά να το αντιλαμβάνονται αυτό. Έχουμε πολλούς πελάτες στον χώρο της φιλοξενίας και της εστίασης, που ασφαλίζονται για φωτιά και σεισμό ή αστική ευθύνη. Επίσης, πολλοί δανειολήπτες συνεχίζουν την ασφάλιση της κατοικίας τους και μετά την αποπληρωμή του δανείου. Γενικά, οι μη υποχρεωτικές ασφαλίσεις έχουν καλύτερο κοινό. Αλλά αυτοί είναι λιγότεροι», επισημαίνει, τονίζοντας παράλληλα το ανταγωνιστικό πλεονέκτημα που έχουν οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές στους κλάδους εκτός αυτοκινήτου. «Εκεί δεν μας επηρεάζει το διαδίκτυο, καθώς οι πελάτες μας χρειάζονται να ακούσουν, να ρωτήσουν, να συζητήσουν. Ενώ στο αυτοκίνητο έγιναν όλοι “ειδικοί”. Όταν, όμως, έρθει η ζημιά, τότε μας παρακαλούν να βοηθήσουμε», λέει με δίκαιη αγανάκτηση.
Χρήσιμα τα κίνητρα και η υποχρεωτικότητα
Η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου θεωρεί ότι τα κίνητρα θα βοηθούσαν πάρα πολύ στην ανάπτυξη των ασφαλίσεων υγείας και περιουσίας. «Δεν είμαι υπέρ των υποχρεωτικών ασφαλίσεων. Είμαι υπέρ των κινήτρων», τονίζει. «Ίσως θα έπρεπε να είναι υποχρεωτική η επαγγελματική αστική ευθύνη, καθώς αυτό θα είχε πολλαπλά οφέλη. Κατ’ αρχάς, ο ίδιος ο επαγγελματίας θα είναι καλυμμένος σε περίπτωση που συμβεί κάτι και δεν θα μείνει η οικογένειά του στον δρόμο. Επίσης, θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως εργαλείο, για να μειωθεί η φοροδιαφυγή σε κλάδους που συστηματικά φοροδιαφεύγουν, αλλά και εμείς ως καταναλωτές θα ξέρουμε ότι έχουμε να κάνουμε με έναν επαγγελματία».
Η ασφαλιστική αγορά του Βόλου
Η συζήτηση επιστρέφει στην ασφαλιστική αγορά του Βόλου, στην οποία δραστηριοποιούνται περίπου 200 ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές. Σε αυτούς περιλαμβάνεται ένας αρκετά μεγάλος αριθμός που ασκούν το επάγγελμα ως παράλληλη δραστηριότητα (ιδιοκτήτες συνεργειών αυτοκινήτων, λογιστές, κ.λπ.), όπως μας ανέφερε η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου.
Για την ίδια είναι σημαντικό ο ασφαλιστικός διαμεσολαβητής να γνωρίζει καλά τη δουλειά του, καθώς μόνον έτσι θα μπορέσει να προλάβει λάθη και αβλεψίες και να προστατέψει τον πελάτη του και κάποιες φορές και την εταιρεία με την οποία συνεργάζεται. Σε αυτό καθοριστικό ρόλο παίζει εάν η διαμεσολάβηση είναι κύρια ή παράλληλη απασχόληση του επαγγελματία. Μας ανέφερε, μάλιστα, ένα πρόσφατο περιστατικό, όπου αποδείχτηκε ότι ασφαλιστική εταιρεία είχε κάνει λάθος στην τιμολόγηση, αλλά ο συνάδελφος δεν είχε τις γνώσεις και την εμπειρία να το αντιληφθεί και να προστατέψει τον πελάτη του από ένα φθηνό και ανεπαρκές ασφαλιστήριο, την εταιρεία του από τον υποτιμολογημένο κίνδυνο που αναλάμβανε, και τον εαυτό του από τη χαμηλή προμήθεια και τη ζημιά στη φήμη του.
Εξίσου σημαντικό για την ίδια είναι «να συνεργαζόμαστε με φερέγγυες, σοβαρές εταιρείες, που αποζημιώνουν αμέσως, και να μην είναι μόνο μας κριτήριο η προμήθεια».
Περί ανταγωνισμού και άλλων προβλημάτων
Πέρα από τα προβλήματα που έχουν να κάνουν με το επίπεδο του ίδιου του ασφαλιστικού διαμεσολαβητή και τις συνεργασίες που επιλέγει, υπάρχουν και άλλα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. «Ό,τι ισχύει παντού ισχύει και εδώ. Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η φορολόγηση. Επίσης, ο ανταγωνισμός από τις τράπεζες, οι οποίες στην ουσία εκβιάζουν τους πελάτες για να τους δώσουν ασφαλιστήρια, και το διαδίκτυο, στο οποίο ήδη αναφέρθηκα. Η γενικότερη οικονομική κατάσταση, τα τελευταία χρόνια, που έχει επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο με τις αυξήσεις της ενέργειας, κάνουν σίγουρα πιο δύσκολα τα πράγματα για όλους μας», επισημαίνει η ασφαλιστική πράκτορας από τον Βόλο.
Όπου υπάρχει συσπείρωση ο κλάδος πάει καλύτερα
Στο σημείο αυτό η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου τονίζει το πόσο χρήσιμη είναι η συμμετοχή των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών στους επαγγελματικούς συλλόγους τους. Η ίδια ηγείται του Συνδέσμου Διαμεσολαβητών Ασφαλειών Μαγνησίας (ΣΥ.Δ.Α.Μ.) από το 2015, συνεπικουρούμενη «από μία ομάδα αξιόλογων και έμπειρων συναδέλφων της», όπως αναφέρει. Ο Σύλλογος ιδρύθηκε το 2005 και αριθμεί περίπου 80 μέλη.
«Ξεκινήσαμε δυναμικά. Ήμασταν από τους πρώτους συλλόγους της Περιφέρειας που διοργανώσαμε ενημερωτικές ημερίδες. Υπήρχε αρκετό ενδιαφέρον από τους συναδέλφους, καθώς είχαν την ευκαιρία να ακούσουν εξειδικευμένους συναδέλφους τους ή στελέχη από εταιρείες και να μάθουν πράγματα, αλλά με την πανδημία όλα αυτά σταμάτησαν», επισημαίνει, αποκαλύπτοντας τη δίψα για ενημέρωση που έχουν όλοι οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές της Περιφέρειας.
Ως Πρόεδρος του ΣΥ.Δ.Α.Μ., συμμετείχε, στα τέλη Νοεμβρίου, στην 4η Συνδιάσκεψη των εκλεγμένων στα επιμελητήρια ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, και είχε την ευκαιρία, όπως μας είπε, να παρακολουθήσει πολύ ενδιαφέρουσες τοποθετήσεις αλλά και προτάσεις για την προώθηση των διεκδικήσεων του κλάδου.
Στα τέλη του Γενάρη, ο ΣΥ.Δ.Α.Μ. θα φιλοξενήσει στον Βόλο και την εκλογοαπολογιστική συνέλευση της ΠΟΑΔ, η οποία θα συγκεντρώσει εκπροσώπους σωματείων από όλη την Ελλάδα.
Όλα αυτά μπορεί να απαιτούν πολύ προσωπικό χρόνο, αλλά η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου θεωρεί ότι «όπου υπάρχει συσπείρωση, ο κλάδος πάει καλύτερα», και αυτό λειτουργεί για την ίδια παρακινητικά. Διαπιστώνει, ωστόσο, ότι «οι συνάδελφοι δεν ασχολούνται όσο θα έπρεπε. Όταν δεν μπορούν μόνοι τους να λύσουν ένα πρόβλημα, μόνο τότε θυμούνται τον σύλλογο. Σε τοπικό και πανελλήνιο επίπεδο είμαστε λίγοι αυτοί που ασχολούμαστε. Κι είναι κρίμα! Ευτυχώς που έχουμε έναν του χώρου μας επικεφαλής στο Επιμελητήριο της Αθήνας και ακούγεται λίγο η φωνή μας. Μάλλον, όχι λίγο, ακούγεται αρκετά, γιατί ο κ. Χατζηθεοδοσίου, για καλή μας τύχη, είναι δραστήριος και νοιάζεται».
Η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου υποστηρίζει την υποχρεωτική έγγραφή όλων των επαγγελματιών ασφαλιστικών διαμεσολαβητών στον σύλλογο της περιοχής τους, στο πρότυπο των δικηγορικών συλλόγων. «Κάτι τέτοιο θα ενίσχυε τη δύναμη των συλλόγων και, άρα, τις προσπάθειες για καλύτερη διεκδίκηση των αιτημάτων μας και υπεράσπιση του επαγγέλματός μας, το οποίο βάλλεται. Επιπλέον, έτσι θα μπορούσε να ελεγχθεί καλύτερα ο κλάδος, ενώ και ο ίδιος ο επαγγελματίας θα έχει μία ταυτότητα που θα του προσδίδει παραπάνω επαγγελματικό κύρος. Πρέπει να το δούμε πολύ σοβαρά αυτό όλοι εμείς που ζούμε από αυτό το επάγγελμα».
Τα γεγονότα μας ξεπερνούν, αλλά συνεχίζουμε την προσπάθεια
«Για την επόμενη μέρα, δεν μπορώ να πω τίποτε πια με σιγουριά… Τα γεγονότα μας ξεπερνούν. Οι εξελίξεις και οι αλλαγές είναι απίστευτες. Εμείς το μόνο που μπορούμε να κάνουμε είναι να παρακολουθούμε αυτές τις εξελίξεις και να συνεχίζουμε την προσπάθειά μας για καλή και αποτελεσματική δουλειά. Γιατί –μην το ξεχνάμε– η δουλειά μας είναι προσφορά στη δύσκολη ώρα. Και θα είμαστε πάντα δίπλα στον πελάτη μας όσο κανένα διαδίκτυο, κανένα τηλεφωνικό κέντρο και καμιά τράπεζα», τονίζει η κα Τσιτσιγιάννη-Βουρούκου, κλείνοντας τη συζήτησή μας.
Επιμέλεια: Δήμητρα Καζάντζα, Ειρήνη Αχνούλα
Διαβάστε εδώ όλες τις συνεντεύξεις της στήλης «Οδοιπορικό εκτός των τειχών».
Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News
