Adicom-Όμιλος Επιχειρήσεων – Δημήτρης Αντωνίου: «… τα θεσμικά όργανα δεν έχουν λόγο ύπαρξης…» (Νοέμβριος 2009)

Μία από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρείες, η Ασπίς Πρόνοια, αποτελεί παρελθόν με πολλές επιπτώσεις για το σύνολο της ασφαλιστικής αγοράς. Πολλές και διαφορετικές είναι οι απόψεις που διατυπώνονται από τα μέσα ενημέρωσης, πολλές και “χαοτικές”. Μήπως, όμως, οι ασφαλιστικοί πράκτορες, το “βασικό μέτωπο στη μάχη της ασφάλισης” που συνεργάζονταν με τη συγκεκριμένη εταιρεία είναι οι πιο κατάλληλοι να μιλήσουν γι’ αυτό; Η «Α.Α.» ξεχωρίζοντας το ασφαλιστικό πρακτορείο “Adicom-Όμιλος Επιχειρήσεων” και τον ασφαλιστικό πράκτορα κ. Δημήτρη Αντωνίου, είχε μια εφ’ όλης της ύλης συζήτηση μαζί του, ανακαλώντας όλα εκείνα τα θέματα που απασχολούν τους περισσότερους αλλά σπάνια “εξωτερικεύονται”.

Ο κ. Δημήτρης Αντωνίου μαζί με τον κ. Γιάννη Παπακωστόπουλο και τον κ. Αντώνη Γκίνη, αφού αποχώρησαν από το Agency της “Εθνικής Ασφαλιστικής”, ίδρυσαν το 2000 το ανεξάρτητο πρακτορείο που εδρεύει σήμερα στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου 25 στο Γαλάτσι. Σήμερα συνεργάζεται με αρκετές ασφαλιστικές εταιρείες, μεταξύ των οποίων οι “Ασφάλειες Μινέττα”, η “AXA Ασφαλιστική”, η “Εθνική”, η “Ευρωπαϊκή Πίστη” και η “Interlife”. 

Μέχρι και το Σεπτέμβριο 2008 το γραφείο συνεργαζόταν και με την “Ασπίδα” για όλους τους κλάδους ασφάλισης, έγκαιρα όμως διαπίστωσε την αδυναμία της να ανταποκριθεί πλέον στις ανάγκες των ασφαλιζομένων και άρχισε σταδιακά να μεταφέρει το συγκεκριμένο πελατολόγιο σε άλλες ασφαλιστικές εταιρείες. 

«Ξεκινήσαμε από το Σεπτέμβρη του 2008 να κάνουμε μεταφορά παραγωγής όσον αφορά στους γενικούς κλάδους και στο αυτοκίνητο. Ενώ από το Φεβρουάριο του 2009 προτείναμε στους πελάτες μας που είχαν στην “Ασπίδα” ασφαλιστήρια ζωής να αλλάξουν ασφαλιστική εταιρεία. Ένας μεγάλος όγκος μας άκουσε και άλλαξε. Ορισμένοι ωστόσο με δική τους επιλογή θέλησαν να παραμείνουν», μας λέει ο κ. Αντωνίου περιγράφοντας τη στάση που κράτησε το γραφείο πάνω στο κρίσιμο αυτό θέμα, υποστηρίζοντας μάλιστα ότι η εξέλιξη αυτή μάλλον τους βοήθησε: «Είναι λογικό εφόσον προειδοποιείς τους πελάτες σου ένα χρόνο νωρίτερα για το τι πρόκειται να συμβεί και προσπαθείς να τους προφυλάξεις, αυτό να σου βγαίνει σε καλό αργότερα», μας είπε.
Οι λόγοι για τους οποίους είχε επιλέξει τη συνεργασία με την “Ασπίδα” ήταν πολλοί: «Δεν είχαμε κανένα παράπονο από την “Ασπίδα” σε κανέναν κλάδο ασφάλισης μέχρι και το 2008. Οι αποζημιώσεις έρχονταν στην ώρα τους, όσο για τις τιμές, τα κοστολόγια των προγραμμάτων ζωής που προωθούσε η “Ασπίδα” δύσκολα θα τα ξαναδούμε στην αγορά», μας εκμυστηρεύεται. 

Γιατί όμως έφτασε να κλείσει μία εταιρεία με ένα τόσο μεγάλο μερίδιο αγοράς τόσο στον κλάδο ζωής όσο και στους γενικούς κλάδους; «Δεν έχουμε τα εσωτερικά δεδομένα της εταιρείας και δεν μπορούμε να κάνουμε οποιαδήποτε εκτίμηση. Υπάρχουν διάφορα σενάρια που θα μπορούσαν να γίνουν. Ενδεχομένως ο σκοπός να ήταν να ευνοηθούν κάποιες άλλες ασφαλιστικές εταιρείες, όπως και έγινε στην πράξη. Δεν είναι σίγουρα τυχαίο ότι κάποια ασφαλιστική εξέδωσε αμέσως ένα πολύ εκπτωτικό πρόγραμμα για την ασφάλιση αυτοκινήτου», πιθανολογεί ο κ. Αντωνίου, που όμως επικεντρώνει το θέμα αλλού: «Είτε έπρεπε, είτε δεν έπρεπε να κλείσει η εταιρεία, θεωρώ απαράδεκτο τον τρόπο με τον οποίο έκλεισε. Δεν υπήρχε καμία υποδομή για να προβούν σε μια τέτοιου είδους κίνηση. Να σας θυμίσω την είδηση της παραίτησης του Επιτρόπου που ορίστηκε για να ελέγξει τα εσωτερικά της εταιρείας και που κατέληξε στο κενό, αποδεικνύοντας το χάος που επικρατεί γύρω από το ζήτημα. Αν στο όνομα μιας αξιοκρατικής αγοράς ήταν αναγκαίο να κλείσει η εταιρεία, ειδικά στο κομμάτι της ζωής, θα έπρεπε από πριν να έχουν μελετηθεί άλλες δομές. Σήμερα εκκρεμούν πάμπολλα συμβόλαια ζωής. Και αν σκεφτούμε ότι τώρα προχωρούν οι ενέργειες εκκαθάρισης της Εγνατίας, που διέθετε ένα σαφέστατα μικρότερο χαρτοφυλάκιο από την Ασπίδα, φανταστείτε τι θα συμβεί τώρα, με το κλείσιμο μιας τέτοιας μεγάλης εταιρείας», ανησυχεί ο κ. Αντωνίου και συμπληρώνει: «Για άλλη μια φορά δόθηκε το δικαίωμα να μας σχολιάσει ο κόσμος». 

Στη συνέχεια, ο κ. Αντωνίου κρίνει σκόπιμο να επισημάνει: «Από τη μέρα που ανακοινώθηκε το κλείσιμο της εταιρείας όλοι αναφέρουν τους υπαλλήλους –και καλώς τους αναφέρουν –ή το χάος που προκύπτει για τους πελάτες. Δεν άκουσα όμως κανέναν να μιλά για τους 3.000 συνεργάτες της “Ασπίς Πρόνοια”», ανοίγοντας ένα μεγάλο θέμα για τις συνθήκες με τις οποίες ασκούν το επάγγελμά τους οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές. «Το κλείσιμο της “Ασπίς Πρόνοια” είναι βεβαίως ένα επίκαιρο γεγονός. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι εμείς οι διαμεσολαβούντες, που είμαστε χρόνια στο χώρο, έχουμε ζήσει ήδη 35 κλεισίματα εταιρειών. Ποιος καλύπτει τη δική μας ζημιά σε κάθε τέτοια περίπτωση; Είμαστε ανεξάρτητο πρακτορείο που σημαίνει ότι νομικά μπορούμε να συνεργαστούμε με οποιαδήποτε ασφαλιστική εταιρεία. Γιατί όμως να μην υπάρχει ένας επίσημος κρατικός φορέας που να μας υποδεικνύει με εγκυρότητα ποιες είναι εκείνες οι εταιρείες που πληρούν όλες τις αναγκαίες προϋποθέσεις για να συνεργαστούμε μαζί τους; Έχω κάνει και επίσημη επιστολή για το θέμα αυτό και απάντηση δεν πήρα. Καμία ασφαλιστική εταιρεία δεν μας ανοίγει τα λογιστικά της βιβλία πριν ξεκινήσουμε τη συνεργασία μαζί της, ούτε και εμείς είμαστε ορκωτοί λογιστές. Η δουλειά μας είναι να πουλάμε ασφάλειες ανάλογα με τις ανάγκες του πελάτη», δηλώνει ρητά ο κ. Αντωνίου. 

Από τις πρώτες συνέπειες της ανάκλησης της άδειας της “Ασπίδας” εκτιμά ότι θα είναι η στροφή του καταναλωτικού κοινού στις μεγάλες, κυρίως ξένες, εταιρείες. Και για αυτή την εξέλιξη δεν ακούσαμε θετικά σχόλια: «Είμαστε από τους ρομαντικούς που θέλουν να παραμείνουν στην αγορά οι ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες. Και θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να συνεχίσουν να υπάρχουν. Άλλωστε δεν είδαμε από την έλευση των πολυεθνικών καμία καλυτέρευση στην αγορά», διαπιστώνει ο κ. Αντωνίου και εξηγεί: «Η παγκοσμιοποίηση για τον ασφαλιστικό χώρο δεν είναι πρόσφατο γεγονός. Εδώ και 15 χρόνια βιώνουμε τον αθέμιτο ανταγωνισμό που ασκούν οι ξένες ασφαλιστικές με τα ανταγωνιστικά πακέτα, τα εκπτωτικά προγράμματα, κ.λπ., που ως αποτέλεσμα είχαν να μετατραπούν οι άλλοτε υγιείς κλάδοι σε ζημιογόνους, με στόχο να εφαρμοστούν καθαρά επιχειρηματικά σχέδια και όχι να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες του ασφαλιζόμενου». 

Πολλοί ωστόσο πιστεύουν πως οι ξένες ασφαλιστικές εταιρείες “ρυθμίζουν” τα πράγματα στην ελληνική ασφαλιστική αγορά, ώστε να διασφαλίζεται η αξιοκρατία και η αντικειμενικότητα στη λειτουργία τους. Όμως, δεν βρήκαμε και τον κ. Αντωνίου σύμφωνο με αυτή την άποψη: «Η ΕΠΕΙΑ προσπαθεί για την εξυγίανση της ασφαλιστικής αγοράς και αυτό είναι σωστό. Δεν ευθύνονται όμως γι’ αυτό οι ξένες εταιρείες που υπήρχαν πολλά χρόνια νωρίτερα από την ΕΠΕΙΑ. Απλώς ωρίμασαν οι συνθήκες και πλέον η εξυγίανση είναι αναπόφευκτη. Όμως θα πρέπει να γίνει με τα ίδια μέτρα και τα ίδια σταθμά για όλους. 

»Η λεγόμενη συρρίκνωση στο χώρο των ασφαλιστικών εταιρειών δεν ξέρω κατά πόσον έχει τη σωστή στόχευση. Σαφώς και πρέπει να μείνουν αυτές που είναι υγιείς, όμως ας σκεφτούμε το εξής: αν δεν υπήρχε η ολλανδική κυβέρνηση για να στηρίξει την “ING”, η γερμανική κυβέρνηση την “Allianz”, η αμερικανική την “AIG” και η γαλλική την “AXA”, αυτές οι εταιρείες πιθανόν να μην υπήρχαν αυτή τη στιγμή. Δε συμβαίνει όμως το ίδιο με τις “Ασφάλειες Μινέττα”, την “Ευρωπαϊκή Πίστη” ή την “Υδρόγειο”, που καλούνται μόνες τους να επιβιώσουν εν μέσω οικονομικής κρίσης και χωρίς καμία στήριξη από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης. Με ποια ισονομία επομένως παίζουν στο πεδίο που λέγεται ελληνική ασφαλιστική αγορά; Μένει λοιπόν να δούμε στη συνέχεια τη δράση της ΕΠΕΙΑ, για να καταλάβουμε αν τελικά ο στόχος είναι να μείνουν στο τέλος μόνο οι 10-15 ξένες εταιρείες και να παίζουν το παιχνίδι με τους δικούς τους κανόνες».
«Και αυτές οι πρακτικές», συνεχίζει, «δεν είναι γνώρισμα μόνο των ξένων εταιρειών. Έχουμε δει και ελληνικές ασφαλιστικές εταιρείες, στηριζόμενες σε ελληνικές τράπεζες, να προβαίνουν σε “ανταγωνιστικές” κινήσεις, εις βάρος της συνολικής αγοράς». 

Κλείνοντας ο κ. Αντωνίου αναφέρθηκε στο ρόλο των θεσμικών οργάνων, τονίζοντας ότι δεν θα πρέπει να κινούνται με γνώμονα τα στενά επιχειρηματικά ή προσωπικά τους πλαίσια αλλά το ευρύτερο καλό του κλάδου. «Είναι προφανές ότι εάν τα θεσμικά όργανα είναι με το μέρος του ισχυρού, δεν έχουν λόγο ύπαρξης. Και νομίζω ότι αυτό κάνουν μέχρι τώρα». 

Η Adicom διανύει την τρέχουσα χρονιά που “βάλλεται” από την παγκόσμια κρίση με 55% αύξηση παραγωγής, στέλνοντας έτσι το μήνυμα σε όλους πως, αν το επάγγελμα ασκείται σωστά από επαγγελματίες ικανούς και υπεύθυνους, όλα είναι εφικτά.