Δεν αγγίζει πλέον η σπέκουλα τις ασφαλιστικές εταιρείες!

Το τελευταίο διάστημα, εξ αφορμής της επίκαιρης συζήτησης για την αναμόρφωση του Ασφαλιστικού, πληθαίνουν σε μερίδα του Τύπου οι πηχυαίοι αρνητικοί τίτλοι για  τις ασφαλιστικές εταιρείες και τη δραστηριότητά τους.

Διαβάζουμε δημοσιεύματα στα οποία οι ασφαλιστικές εταιρείες παρουσιάζονται σαν “κοράκια” που περιμένουν να σκυλέψουν το …πτώμα της Κοινωνικής Ασφάλισης, να αρπάξουν με τα “νύχια” τους το “εμπόρευμα” της Ασφάλισης, και να καρπωθούν τα τυχόν οφέλη που θα προκύψουν…

Αλήθεια, τι εξυπηρετούν όλα αυτά τα δημοσιεύματα, πέραν την πρόσκαιρης ικανοποίησης του θυμικού των αναγνωστών; Ποιους εξυπηρετεί η ταύτιση των ασφαλιστικών εταιρειών με τον κακό μπαμπούλα που καραδοκεί, για να εκμεταλλευτεί τη συγκυρία;

Ναι, οι ασφαλιστικές εταιρείες είναι εμπορικές επιχειρήσεις που λειτουργούν και δραστηριοποιούνται αποσκοπώντας στο κέρδος. Από πότε, όμως, η επιδίωξη του κέρδους είναι κατακριτέα; Υπάρχει επιχείρηση, οργανισμός, φορέας, που δραστηριοποιείται και προσφέρει τα προϊόντα του χωρίς αντίτιμο;

Οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν καιροφυλακτούν και δεν δρουν καιροσκοπικά-ευκαιριακά  –όπως κάποιοι τις παρουσιάζουν. Σχεδιάζουν ασφαλιστικά προϊόντα, τα οποία προσφέρουν έναντι αντιτίμου (ασφαλίστρου) σε όποιον επιθυμεί να ασφαλίσει  τη ζωή και την περιουσία του. Προϊόντα που, στην πλειονότητα των περιπτώσεων, επανασχεδιάζονται και “επικαιροποιούνται”, για να είναι προσιτά στον καταναλωτή, στις σημερινές πολύ δύσκολες οικονομικές συνθήκες.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες διεκδικούν συμπληρωματικό και μόνο ρόλο στο σύστημα της Κοινωνικής Ασφάλισης˙ δεν επιδιώκουν ούτε να το αντικαταστήσουν ούτε να το υποκαταστήσουν. Αυτό το έχουν καταστήσει σαφές, όμως δυστυχώς η διεκδίκησή τους αυτή δεν “εξυπηρετεί” όσους αρέσκονται (είτε πολιτικοί, είτε συνδικαλιστές, είτε δημοσιογράφοι) να φωνασκούν υπέρ του Κοινωνικού Κράτους, καθώς μ’ αυτόν τον τρόπο δικαιολογούν την παρουσία τους.

Η άγνοια όσων επιμένουν στην επικριτική του Θεσμού της Ασφάλισης δεν τους σώζει πλέον, καθόσον τα εκατομμύρια των όσων έχουν κάνει τις επιλογές τους λειτουργούν όχι μόνον παραδειγματικά, αλλά και αποδεικτικά.