Αντιδρούν οι ασφαλιστές στην παράλληλη εφαρμογή των IFRS 9 και των IFRS 4 Phase II

«Η Insurance Europe χαιρετίζει την αναγνώριση των αναγκών των ασφαλιστικών εταιρειών στη γνωμοδοτική έγκριση της EFRAG για τα IFRS 9, για τα χρηματοπιστωτικά μέσα. Υπάρχουν, ωστόσο, άλυτα προβλήματα όσον αφορά την αλληλεπίδραση του IFRS 9 και ενός νέου IFRS για τις ασφαλιστικές συμβάσεις, το IFRS 4 Phase II, το οποίο το Συμβούλιο Διεθνών Λογιστικών Προτύπων (IASB) ήδη εξελίσσει. Αυτό σημαίνει ότι η Insurance Europe δεν μπορεί να υποστηρίξει την έγκριση των IFRS 9 για υποχρεωτική χρήση του από τους Ευρωπαίους ασφαλιστές, μέχρι αυτά τα προβλήματα να επιλυθούν με τέτοιο τρόπο ώστε τα δύο IFRS να μπορούν να “δουλέψουν” από κοινού».

Tα παραπάνω δήλωσε ο Αναπληρωτής Γενικός Διευθυντής της Insurance Europe, κ. Olav Jones, σχολιάζοντας το αίτημα της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (EC) στην Ευρωπαϊκή Συμβουλευτική Ομάδα Χρηματοοικονομικής Πληροφόρησης (EFRAG) για την παροχή συμβουλών σχετικά με την έγκριση των Διεθνών Προτύπων Χρηματοοικονομικής Αναφοράς (IFRS) 9 (περισσότερα εδώ).

Όπως εξήγησε ο κ. Jones, «οι ασφαλιστικές εταιρείες ακολουθούν μακροπρόθεσμες στρατηγικές διαχείρισης των περιουσιακών στοιχείων και των υποχρεώσεών τους και χρειάζεται να συνάδουν οι λογιστικές απαιτήσεις για τα χρηματοοικονομικά μέσα με τις ασφαλιστικές υποχρεώσεις τους, για να δείξουν τις οικονομικές επιδόσεις τους με συνέπεια και σύμφωνα με το επιχειρηματικό τους μοντέλο. Το σχέδιο της IASB για τη λογιστική της ασφαλιστικής σύμβασης δεν έχει ακόμη κατάλληλες προτάσεις, ειδικά όσον αφορά τις συμβάσεις συμμετοχής.

»Ως αποτέλεσμα, οι ασφαλιστικές εταιρείες δεν ξέρουν πώς θα πρέπει να υπολογίσουν τις υποχρεώσεις τους. Η προκύπτουσα IFRS για τις ασφαλιστικές συμβάσεις, δεν είναι έτοιμη. Για τα IFRS 9 το IASB έχει ορίσει ημερομηνία έναρξης ισχύος ως το 2018, δηλαδή οι ασφαλιστικές εταιρείες θα πρέπει σε τουλάχιστον για τρία έτη να εφαρμόσουν τα νέα πρότυπα IFRSγια τις ασφαλιστικές συμβάσεις. Αυτό σημαίνει ότι δεν θα είναι σε θέση να εφαρμόσουν τα δύο πρότυπα μαζί.

»Επί του παρόντος δεν είναι δυνατό για τις ασφαλιστικές εταιρείες να αξιολογήσουν πλήρως τις πιθανές ανεπιθύμητες συνέπειες από την εφαρμογή των IFRS 9 μέχρι τα IFRS 4 Phase II να ολοκληρωθούν με επιτυχία. Αν είναι αναγκασμένες να χρησιμοποιήσουν τα IFRS 9 πολύ νωρίς ή σε συνδυασμό με ένα ακατάλληλο IFRS για τις ασφαλιστικές συμβάσεις, τα λογιστικά τους αποτελέσματα μπορεί να εμφανίζονται παραμορφωμένα. Αυτό μπορεί να είναι δύσκολο να εξηγηθεί, και υπάρχει σημαντικός κίνδυνος οι επενδυτές να παραπλανηθούν. Αυτό θα οδηγούσε τις ασφαλιστικές εταιρείες να χρησιμοποιούν τις εκθέσεις επιδόσεων non-GAAP, πράγμα που θα έχει το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που το σχέδιο του IASB σχεδιάζει να επιτύχει».