Επιμένοντας ως κλαδικό περιοδικό να αναδεικνύουμε θετικά παραδείγματα, που προάγουν και τον Θεσμό της Ιδιωτικής Ασφάλισης αλλά και τις ενδιαφέρουσες προσπάθειες ανάπτυξης των εργασιών Φορέων και Επαγγελματιών...
Επιθυμώ να ξεκινήσω το παρόν σημείωμα ακριβώς από εκεί που καταλήγει το εξαιρετικό άρθρο του Μάριου Απέργη και το οποίο παρακαλώ και συνιστώ να το διαβάσετε στις σελίδες που ακολουθούν
(υπάρχει -και δεν είναι τυχαίο- και το αμείλικτο ερώτημα του καθηγητή Νεκτάριου: «Ποιος δεν θέλει Δημόσια Νοσοκομεία καλύτερα από τα Ιδιωτικά;». προσέξτε το και αυτό!).
Η πολιτική συγκυρία, για την Ιδιωτική Ασφάλιση στην Ελλάδα, δείχνει να είναι θετική. Δειλά πλην μεθοδικά και ίσως διερευνητικά, θα λέγαμε, η Κυβέρνηση κάνει κάποια βήματα αλλά και διατυπώνει, με κάθε ευκαιρία, την πρόθεσή της να αναγνωρισθεί έμπρακτα ο Πυλώνας της Ιδιωτικής Ασφάλισης.
Εμμονικά αισιόδοξος –και ποτέ δεν μου βγήκε σε κακό–, εύχομαι και πιστεύω, για την ασφαλιστική αγορά, ότι η Χρονιά, η Νέα, θα είναι και καλύτερη για τα άτομα που τη διακονεύουν, και αποδοτικότερη για τους λιγότερους αλλά ποιοτικότερους που την υπηρετούν.
Όταν οι φήμες ήθελαν τη “συνάντηση” των συμφερόντων της UniCredit με εκείνα της Generali, ο κ. Philippe Donnet βγήκε στις 31 Μαΐου του 2022, από επίσημο βήμα, και δήλωσε: «Δεν υπάρχει πρόθεση συγχώνευσης με την UniCredit, δεν είναι μέρος της στρατηγικής μας, γιατί δεν έχει νόημα». Άλλωστε, ο Γάλλος επικεφαλής του ιταλικού Λέοντα δεν έκρυβε, τότε, την απολυτότητά του: «Η συγχώνευση ασφαλιστικών και τραπεζικών εργασιών θα αποδυνάμωνε και τις δύο. Δεν βλέπω όφελος, και αυτό αφορά οποιαδήποτε τράπεζα».
Βρίσκουμε εξαιρετικά ενδιαφέρον αυτό που επιχειρεί ο καθηγητής κ. Παναγιώτης Τσακλόγλου. Από την καρέκλα του Υφυπουργού Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης αποφασίζει, ύστερα από μελέτη επί του θέματος –γιατί μια φορά καθηγητής, για πάντα καθηγητής–, την αναθεώρηση του καθεστώτος των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ).
Πιέζονται πανταχόθεν ο Πρόεδρος της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και το Διοικητικό του Συμβούλιο, να απαντούν και να τοποθετούνται δημόσια. Όχι μόνον τώρα με τις φυσικές καταστροφές ή την Απόφαση του Αρείου Πάγου.
Η «ασφαλιστική αγορά», με τη δέουσα σοβαρότητα και ψυχραιμία, εισπράττει και καταγράφει την αγανάκτηση του ασφαλιστικού κόσμου –και για να κυριολεκτούμε, των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών–, από τις εντυπώσεις που προκαλούνται από τη δημοσιοποίηση μιας Απόφασης του Αρείου Πάγου.
Το κείμενο που ακολουθεί είναι απόσπασμα από το εναρκτήριο μάθημα του Αλέξανδρου Τσιριντάνη στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, που έλαβε χώρα στις 20 Φεβρουαρίου 1933.
Η ομηρία στην οποία έχουν περιέλθει οι ασφαλιστικές εταιρείες που επιδίδονται στον κλάδο υγείας από το ολιγοπώλιο των ιδιωτικών νοσηλευτηρίων άρχισε να γίνεται επικίνδυνη, όχι μόνο για το αποτέλεσμα, αλλά και για τη λειτουργία των ασφαλιστικών εταιρειών.
«Καλή και ποιοτική, δημόσια και δωρεάν Υγεία»: Σε αυτόν τον στόχο, στον οποίο δημόσια δεσμεύθηκε ο κ. Μητσοτάκης, αξίζει να συνταχθεί και η ασφαλιστική μας αγορά.
Παρατηρούμε με εξαιρετικό ενδιαφέρον το νέο τοπίο που διαμορφώνεται στην ασφαλιστική διαμεσολάβηση. Ενδιαφέρον, που εστιάζει σε θετικά και όχι κατ’ ανάγκη εντυπωσιακά γεγονότα. Θετικά για την ποιότητα της αγοράς μας, μιας και έχουμε πιστέψει ότι ο όγκος και η ποσότητα είναι φαινόμενα ρευστά και ευμετάβλητα.
Με ιδιαίτερη ικανοποίηση και ύστερα από μακρά αναμονή, επιτέλους, ο εντιμότατος (κατά τα ειωθότα των αδελφών Κυπρίων έτσι προσφωνούνται οι αξιωματούχοι) Διευθύνων Σύμβουλος της ασφαλιστικής εταιρείας του CVC Fund μίλησε δημόσια!
Το κλαδικό αυτό έντυπο που κρατάτε στα χέρια σας και κάποιοι το διαβάζουν, η «ασφαλιστική αγορά», μάχεται κυριολεκτικά, περισσότερο από 40 χρόνια, για να πείσει το κράτος για την αναγκαιότητα της Ασφάλισης.