Οι ασφαλιστικές εταιρείες να αποζημιώνουν τον ΕΟΠΥΥ

Ιδού ο άνθρωπος! Τρικυμία εν κρανίω του Βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Καρδιολόγου και πρώην διοικητή της 7^ης ΥΠΕ Κρήτης, κ. Νίκου Ηγουμενίδη, ο οποίος στην Εφημερίδα των Συντακτών της 7^ης Δεκεμβρίου, κάνει την ακόλουθη πρόταση, υπό τον τίτλο «Οικονομικά “παράθυρα” υποστήριξης του Δημόσιου Συστήματος Υγείας».
Άνευ ετέρου σχολίου παραθέτουμε τις απόψεις του κ. Βουλευτή, που τυγχάνει και …επιστήμων.
Αναφέρει μεταξύ άλλων:

«Ακόμη και στις σημερινές συνθήκες δημοσιονομικής στενότητας διακρίνεται ένα σημαντικό πεδίο εξοικονόμησης πόρων.

Πέρα από την εφαρμογή συγκεκριμένων δεσμεύσεων και τις μνημονιακές επιταγές, υπάρχουν οικονομικά “παράθυρα” και εργαλεία για την αναγκαία ανάσα στο σύστημα υγείας. Παραθέτω ορισμένες προτάσεις:

Πρώτον, η “δεξαμενή” πόρων από τα τροχαία ατυχήματα. Κάθε αυτοκίνητο που κυκλοφορεί είναι υποχρεωτικό από τον νόμο να είναι ασφαλισμένο.

Ακόμα και όσα οχήματα κυκλοφορούν ανασφάλιστα, αν τυχόν εμπλακούν σε τροχαίο σπεύδουν να ασφαλιστούν. Το φτηνότερο ασφαλιστήριο συμβόλαιο προβλέπει κάλυψη για σωματικές βλάβες 1 εκατ. ευρώ από τις ασφαλιστικές εταιρείες.

Κι όμως, οι τελευταίες δεν διαθέτουν ούτε στόλο ασθενοφόρων ούτε νοσοκομειακές μονάδες αλλά ούτε και σύμβαση αγοράς υπηρεσιών υγείας. Δηλαδή κατά κανόνα “πουλάνε” ιατρικές υπηρεσίες που δεν εξασφαλίζουν οι ίδιες.

Ο ΕΟΠΥΥ θα πρέπει να διεκδικήσει αποτελεσματικά από τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες την αποζημίωση από το κόστος για τις παρεχόμενες υπηρεσίας υγείας που προσφέρει στα θύματα των τροχαίων.

Παράλληλα, επιβάλλεται ο συντονισμός μεταξύ διοικήσεων των δημόσιων νοσοκομείων και διοικήσεων των ασφαλιστικών ταμείων, με στόχο να διεκδικήσουν τα χρήματα για τη νοσοκομειακή και την υγειονομική κάλυψη των θυμάτων των τροχαίων ατυχημάτων.

Σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να εξεταστούν και οι συμβάσεις με τις ασφαλιστικές εταιρείες και το ενδεχόμενο καταβολής ενός μηνιαίου ποσού εφάπαξ για τη δυνατότητα κάλυψης όλου του εικοσιτετραώρου από ασθενοφόρα και δημόσια νοσοκομεία σε ολόκληρη την επικράτεια, αλλά και να εξεταστεί το θεσμικό και νομικό πλαίσιο, ώστε σε αυτές τις περιπτώσεις οι ασφαλιστικές εταιρείες να καταβάλλουν το μερίδιο που τους αναλογεί και να μη ζημιώνονται τα δημόσια ασφαλιστικά ταμεία (…)».