Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής ή Διανομέας;

Με σαρκαστική διάθεση και καυστικό χιούμορ ο κ. Νίκος Ζόμπολας* καταθέτει την άποψή του για την IDD και πώς ο ασφαλιστής από ασφαλιστικός διαμεσολαβητής μετατρέπεται σε διανομέα.

Όταν ξεκινούσαμε την επαγγελματική μας δραστηριότητα και ενασχόληση πριν μερικές δεκαετίες, πηγαίναμε στο υπουργείο, γραφόμασταν και γινόμασταν ασφαλιστές. Δεν υπήρχε κανένας έλεγχος για τίποτα, αρκούσε η θέλησή μας και το μεράκι μας και λεγόμασταν όλοι «ασφαλιστές» –πιασάρικο τότε και προσοδοφόρο για τους ψαγμένους.

Στη συνέχεια, άρχισε να αναπτύσσεται η αγορά και μπήκαν φραγμοί και όρια και κάποιες τυπικές προϋποθέσεις –είχε μεγαλώσει το… πράγμα και έπρεπε να ελεγχθεί. Στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, ψηφίστηκαν οι πρώτοι νόμοι και εκδόθηκαν αντίστοιχα Π.Δ., που προέβλεπαν και τους συντονιστές και τη μετέπειτα ραγδαία άνοδο του agency –βέβαια, τότε, κάνεις δεν πήρε χαμπάρι τι ψηφίστηκε και για ποιο λόγο.

Σιγά σιγά, αρχίσαμε να διαφοροποιούμαστε ως ασφαλιστές, δεν ήμασταν όλοι ίδιοι, οι μεν και οι δε, ό,τι βόλευε το σύστημα και τις εταιρίες. Από ασφαλιστές γίναμε πράκτορες, συντονιστές, ζωικοί, μεσίτες. Με την IMD γίναμε, αίφνης, «διαμεσολαβητές», γουάουυυ, με χίλιες δυο προϋποθέσεις και εξετάσεις.

Μπήκε μια τάξη, λέει, κάναμε και πιστοποίηση, για να μην είμαστε αγράμματοι, μας πήραν και την είσπραξη, γιατί ήμασταν… κλέφτες, μπήκαν και στο κόλπο οι τράπεζες θεσμικά, λες και τη δεκαετία του ‘70 που ασφαλίζαμε όλους τους πελάτες των τραπεζών καθόμασταν και περιμέναμε το bancassurance να θεσμοθετηθεί.

Η ασφαλιστική αγορά κολλημένη εκεί, στο 3% του ΑΕΠ, με 300 δις ΑΕΠ και με 180 δις, πάλι το ίδιο. Ποιος φταίει, άραγε; Οι χαρτογιακάδες όλων των εταιριών έκαναν έργο εξυγίανσης, λέει –έβγαλαν τα μάτια τους, λέω εγώ. Όμως, κανείς δεν θα θυμάται σε 5 χρόνια τον CEO της τάδε πολυεθνικής bancassurance, που πάει διακοπές κάθε χρόνο στο αντασφαλιστικό συνέδριο στην Ύδρα για να πει την εξυπνάδα του και να βρει και καμιά γκόμενα.

Τον κάθε Ζόμπολα, όμως, τον ξέρει όλη η αγορά, ασφαλιστική και επιχειρηματική. Έχει φτύσει αίμα ο κάθε ασφαλιστής για τη φήμη του και την υστεροφημία του, σε αντίθεση με το στέλεχος που πάει σπίτι του, του πέφτει κάθε μήνα ο μισθός, για να κάνει τον διευθυντή, διαλύοντας όλη την αγορά και, αν δεν τα πάει και καλά, δεν έγινε και τίποτα.

Η αγορά μεγαλούργησε και φτιάχτηκε από τον «ΑΣΦΑΛΙΣΤΗ». Οι ασφαλιστικές εταιρίες, ό,τι τους έρθει από την ΕΕ, χειροκροτάνε σαν το muppet show. Tην κοντή καρέκλα τους κοιτάνε, μου θυμίζουν τους πατριδοκάπηλους Έλληνες πολιτικούς των τελευταίων χρόνων.

Δεν μας έφτανε ότι από 100.000 ασφαλιστές το 2000, έχουμε μείνει 10.000, έρχεται και η IDD (αντί για IMD2) να μας βάλει πάλι σε τάξη.

Μας αγαπάνε τρελά προφανώς και θέλουν να βάλουν στο παιχνίδι τα 50.000 παιδάκια των τραπεζικών υποκαταστημάτων να ασφαλίζουν άφοβα. Έτσι νομίζουν ότι θα αυξηθεί και η ασφαλιστική πίτα, χωρίς ασφαλιστές, με αυτόματο πιλότο. Δεν θα έχουν να δίνουν δάνεια, ας κάνουν τους ντελιβεράδες ασφαλιστικών προϊόντων.

Τι διανομέας, τι διαμεσολαβητής –από Δ αρχίζουν και τα δύο–, τι σύμβουλος; Εκεί θα κολλήσουμε, αδέλφια; Τη δουλειά μας να κάνουμε, ε;

Πολλοί λένε ότι δεν πρέπει να αντιδράμε, γιατί είναι προς όφελός μας όλο αυτό, να μπούμε σε μια τάξη, να ξέρουμε τους ρόλους μας και αυτοί που θα μείνουμε, να δουλέψουμε καλά. Διαφωνώ μάλλον και θεωρώ ότι είναι προπέτασμα καπνού η IDD, για την ισοπέδωση του ασφαλιστή.

Μου θύμισε έναν πρόεδρο μικρομεσαίας ελληνικής ασφαλιστικής εταιρείας, που μας μίλαγε για τάξη, για προγραμματισμό, για είσπραξη 3 ημερών κυρίως, μην ξεχνιόμαστε. Ξέχασε να μας μιλήσει για το ολοκαίνουριο καγιέν του, των 150.000€, που είχε στο γκαράζ. Το ίδιο κάνει και η επιτροπή της ΤτΕ, αλλά δεν μας είπαν για τις αθέμιτες πρακτικές των τραπεζών και τις παρανομίες τους.

Τελικά, ποιο είναι το θέμα με την IDD, δεν κατάλαβα, πού κολλάς, ρε Ζόμπολα;

Έλα μου ντε, δεν καταλαβαίνω, γέροντα Αθανάσιε Ζόμπολα, άλλα με μάθαινες από πιτσιρίκι. Για την ασφαλιστική ΠΙΣΤΗ –τελεία. Προφανώς δεν φταίνε οι τεχνοκρατικές αναλύσεις και διευκρινίσεις, στις οποίες δεν αναφέρθηκα καθόλου, η αφορμή είναι αυτές, κοιτάξτε το δάσος.

Ο υποφαινόμενος, 2η γενιά ασφαλιστικού πράκτορα, με βαρύ όνομα 50 ετών, σπουδαγμένος αναλογιστικά, δεν θα κολλήσω σε τεχνοκρατικές εξυπνάδες, δεν μασάω ευρώ κουτόχορτο. Προσαρμοστείτε γιατί χανόμαστε, θα το περάσουμε κι αυτό.

Ελαφρύ το χώμα του ασφαλιστή, αδέλφια.

*Ο κ. Νίκος Ζόμπολας είναι Ασφαλιστικός Πράκτωρ, Στατιστικολόγος – MSc Αναλογιστικής, Ειδ. Γραμ. ΣΠΑΤΕ (Συλλόγου πρακτόρων Ν. Αττικής), Υποψήφιος Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών «Το Επιμελητήριό μας – Χατζηθεοδοσίου».