Η ασφαλιστική βιομηχανία στον αστερισμό των Millennials

Η ασφαλιστική βιομηχανία προσβλέπει στη γενιά των millennials, τόσο ως δυνητικούς πελάτες όσο και ως στελεχιακό δυναμικό.

Έρευνα της Allianz μεταξύ 5.000 εργαζόμενων millennials σε πέντε χώρες αποτυπώνει την εικόνα μιας γενιάς ανασφαλούς σχετικά με το εργασιακό της μέλλον που αναζητά σταθερότητα και ασφάλεια, λαχταρώντας πιο παραδοσιακές διαδρομές σταδιοδρομίας.

Λίγο πριν τα μεσάνυχτα της 31ης Δεκεμβρίου 2017, ο τελευταίος millennial της χιλιετηρίδας έγινε 18, σηματοδοτώντας ένα ορόσημο για τη γενιά αυτή…

Σε λίγα χρόνια, καθώς ολοένα και περισσότεροι millennials θα ολοκληρώνουν την πανεπιστημιακή εκπαίδευσή τους και θα αναλαμβάνουν θέσεις εργασίας, θα φτάσουν το ένα τρίτο του παγκόσμιου εργατικού δυναμικού.

Η ασφαλιστική βιομηχανία προσβλέπει σε αυτή τη γενιά, τόσο ως δυνητικούς πελάτες όσο και ως στελεχιακό δυναμικό, που θα της επιτρέψει να ανανεώσει το ήδη υπάρχον, το οποίο είτε συνταξιοδοτείται τα αμέσως επόμενα χρόνια είτε δεν μπορεί να παρακολουθήσει και να υποστηρίξει τις ραγδαίες τεχνολογικές εξελίξεις που υιοθετεί ο κλάδος.

Με αυτό ως δεδομένο, οι millennials συγκεντρώνουν την προσοχή και το ενδιαφέρον των ανθρώπων και της ασφαλιστικής βιομηχανίας. Όλο και πιο συχνά (και η χώρα μας δεν αποτελεί εξαίρεση) αναγνωρίζεται η ανάγκη και η σημασία μιας πιο άμεσης επαφής με τη νέα γενιά. Βλέπουμε ότι οι εταιρείες επιχειρούν, αφενός, να έρθουν σε επαφή με τον δυναμισμό και τις φρέσκες ιδέες των νέων ανθρώπων, αφετέρου, να τους ενημερώσουν για τις τάσεις και τις ευκαιρίες που προσφέρει ο κλάδος.

Παράλληλα, παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλες τις έρευνες που πραγματοποιούνται και αφορούν τους millennials, για να τους γνωρίσουν καλύτερα και να δουν πώς οι αξίες, οι ιδέες και οι ιδιορρυθμίες αυτής της γενιάς θα διαμορφώσουν την κοινωνία, τις αγορές και τις επιχειρήσεις. Επίσης, ενδιαφέρονται να μάθουν ποια είναι η στάση των millennials απέναντι στην εργασία και τις συνέπειες αυτής της στάσης για τις επιχειρήσεις, τους χώρους εργασίας και τις οικονομίες γενικότερα.

Γενικά, οι γνώμες και οι εντυπώσεις που επικρατούν για τη γενιά των millennials είναι τόσο αντιφατικές όσο και οι ίδιοι οι εκπρόσωποί της. Είναι ικανοί για το καλύτερο αλλά και για το χειρότερο!

Τεμπέληδες, εγωιστές, επιφανειακοί, ναρκισσιστές και κακομαθημένοι, αλλά και δημιουργικοί, entrepreneurial και ανοιχτοί στην αλλαγή είναι κάποιοι από τους χαρακτηρισμούς που τους συνοδεύουν.

Όσον αφορά το εργασιακό περιβάλλον θεωρείται ότι προτιμούν το μοντέλο της λεγόμενης “gig economy” (κατ’ αποκοπή εργασία, βραχυπρόθεσμες συμβάσεις, καθεστώς ελεύθερης εργασίας), σε αντίθεση με τις μόνιμες θέσεις εργασίας.

Οι ευέλικτες ώρες, η ευκαιρία να αποκτήσουν μεγάλη εμπειρία και να αποκτήσουν νέες δεξιότητες, προσελκύουν στρατιές προσωρινών εργαζομένων και συμβούλων, ακόμη και σε υψηλής ειδίκευσης επαγγέλματα, όπως η δικηγορία, η λογιστική και η πληροφορική.

Οι επιχειρήσεις ενθαρρύνονται να προσαρμοστούν στις επιθυμίες αυτού του νέου εργατικού δυναμικού. Είναι όμως έτσι ή μήπως οι millennials δεν διαφέρουν τελικά τόσο πολύ από τις προηγούμενες γενιές;

Τι δείχνει έρευνα της Allianz

Έρευνα που πραγματοποίησε η Allianz μεταξύ 5.000 εργαζόμενων millennials1 σε πέντε χώρες (Γερμανία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Κίνα και Ινδία2), σχετικά με τις στάσεις και τις πεποιθήσεις τους όσον αφορά την εργασία, την οικογένεια και το μέλλον, αποτυπώνει την εικόνα μιας γενιάς ανασφαλούς σχετικά με το εργασιακό της μέλλον που αναζητά σταθερότητα και ασφάλεια, λαχταρώντας πιο παραδοσιακές διαδρομές σταδιοδρομίας.

«Είναι σαφές ότι οι millennials έχουν διαφορετικές προσδοκίες σταδιοδρομίας από τον τρόπο με τον οποίο απεικονίζονται», λέει ο κ. Dominik Hahn, Global Head of People Attraction της Allianz, σχολιάζοντας τα αποτελέσματα της έρευνας «Millennials: Work, Life and Satisfaction».

«Ναι, οι millennials είναι “διαφορετικοί”. Έχουν την τάση να έχουν περισσότερα τατουάζ από τους γονείς τους, να λαμβάνουν περισσότερα νέα από το Buzzfeed και το Weibo παρά από τις εφημερίδες και να κοιμούνται με το κινητό δίπλα στο κρεβάτι τους, αλλά οι επιθυμίες και οι ελπίδες τους δεν διαφέρουν πραγματικά από τις προηγούμενες γενιές», επισημαίνει το στέλεχος της Allianz.

«Στις συζητήσεις για τους millennials δεν μπορούμε παρά να αναφέρουμε ότι είναι η πρώτη γενιά που μεγάλωσε στην ψηφιακή εποχή», λέει ο κ. Hahn. «Αυτό υποδηλώνει ότι είναι “διαφορετικοί”, αλλά η τεχνολογία δεν τους έχει μαγικά απελευθερώσει από τις βασικές ανάγκες και επιθυμίες που όλοι ως άτομα μοιράζονται –κι αυτό βγαίνει δυνατά προς τα έξω με αυτή την έρευνα».

Ο ίδιος προσθέτει ότι «όσον αφορά την εργασία οι λόγοι που οι άνθρωποι επιζητούν μία δουλειά ή έναν εργοδότη δεν έχουν αλλάξει δραματικά από την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης, 230 και πλέον χρόνια πίσω».

Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά τα ευρήματα της έρευνας.

6 διαφορετικοί τύποι millennials

Η έρευνα της Allianz περιλάμβανε ερωτήσεις που αφορούσαν την απασχόληση στο παρελθόν και τις οργανωτικές προτιμήσεις, καθώς και τις μελλοντικές προσδοκίες. Με βάση αυτές τις ερωτήσεις εντοπίστηκαν 6 διαφορετικοί τύποι σταδιοδρομίας μεταξύ των millennials.

Οι “Παραδοσιακοί” (“Traditionalists”) ακολουθούν το καλοφτιαγμένο μονοπάτι των προηγούμενων γενεών, επειδή εργάζονται στον ίδιο εργοδότη από την αρχή της σταδιοδρομίας τους ή τουλάχιστον για τα τελευταία πέντε χρόνια.

Στο άλλο άκρο είναι τα “Ελεύθερα Πνεύματα” (“Free Spirits”), που αγκαλιάζουν τις δυνατότητες που προσφέρουν οι “νέες” σταδιοδρομίες. Έχουν εργαστεί για πολλές επιχειρήσεις και εκτιμούν την ευελιξία και την ελευθερία που αυτό προσφέρει.

Στο ενδιάμεσο, υπάρχουν τέσσερις τύποι που διακρίνονται από τις διαφορές μεταξύ των προσδοκιών τους και της πραγματικής πορείας της σταδιοδρομίας τους. Οι “Attached” και οι “Seekers” είναι “Παραδοσιακοί” στην καρδιά. Αλλάζουν εργοδότες τακτικά, αλλά επιθυμούν μια παραδοσιακή σταδιοδρομία.

Ωστόσο, οι “Attached” millennials πιστεύουν ότι αυτό τώρα ικανοποιείται με την τρέχουσα απασχόλησή τους και αναμένεται να παραμείνουν στην εταιρεία όπου εργάζονται. Οι “Seekers” δεν έχουν βρει ακόμα ένα σπίτι, οπότε δεν αναμένεται να μείνουν στην τρέχουσα εταιρεία τους.

Οι “Tied” και οι “Springers” έχουν δημιουργήσει μία καριέρα αντίθετη από αυτή των “Παραδοσιακών”. Ενώ έχουν δουλέψει για τον ίδιο εργοδότη για αρκετά χρόνια, φιλοδοξούν να αλλάξουν. Ενώ οι Tied millennials αισθάνονται υποχρεωμένοι στον σημερινό εργοδότη τους, οι Springers πιστεύουν ότι θα λύσουν τη διαφορά μεταξύ των προσδοκιών τους και της πραγματικής καριέρας τους στο μέλλον.

Επιθυμώντας τη σταθερότητα

Η έρευνα διαπίστωσε ότι οι millennials στη συντριπτική τους πλειοψηφία προτιμούν την εργασιακή ασφάλεια και σταθερότητα. Το 80% των Αμερικανών millennials, το 75% των millennials της Ινδίας και το 70% στην Κίνα, τη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο προτιμούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στη σταδιοδρομία, σε αντίθεση με την αλλαγή και την ευελιξία τής κατ’ αποκοπή εργασίας που προάγει η gig economy.

Και τα Ελεύθερα Πνεύματα (Free Spirits) –η προσωποποίηση του εργασιακού ιδεώδους του millennial; Μόνο ο ένας στους έξι εργαζόμενους millennials (15% των ερωτώμενων) έχουν σαφή προτίμηση στην αλλαγή και την ευελιξία και επιδιώκουν τέτοια καριέρα. Όταν συμπεριλαμβάνονται οι Tied και οι Springers, μόνο ένας στους τρεις στη Γερμανία και ένας στους πέντε στις ΗΠΑ επιθυμούν μια νέα καριέρα σε σχέση με μια παραδοσιακή.

Ζήτημα συνθηκών και όχι προτιμήσεων

Για την πλειοψηφία των millennials, η αλλαγή θέσεων εργασίας είναι απλά μια απάντηση στη μεταβαλλόμενη φύση της εργασίας, η οποία αλλάζει δραματικά.

Έχει παρέλθει ο καιρός κατά τον οποίο μια σταδιοδρομία οριζόταν από την απασχόληση με μία ή δύο επιχειρήσεις. Οι συχνές αλλαγές σε εταιρείες και επαγγέλματα δεν θεωρούνται πλέον ασυνήθιστες. Ωστόσο, μεγάλο μέρος αυτής της συμπεριφοράς σχετίζεται με τη φύση της απασχόλησης, η οποία καθίσταται λιγότερο ασφαλής. Το αποτέλεσμα είναι ότι η σταδιοδρομία γίνεται όλο και πιο κατακερματισμένη και ασυνεχής.

Στην πραγματικότητα, μόνο μια μειοψηφία των millennials αλλάζει συχνά εργασία από προτίμηση.

Όπως δείχνουν τα ειδικότερα ευρήματα της έρευνας που πραγματοποίησε η Allianz, oι Γερμανοί προτιμούν τις δυνατότητες νέων σταδιοδρομιών περισσότερο από τους millennials των άλλων χωρών που συμμετείχαν στην έρευνα. Περίπου το 16% προσδιόρισε τον εαυτό του ως τύπο που επιθυμεί αυτό το είδος καριέρας και ένα άλλο 16% εξέφρασε την επιθυμία για μια τέτοια καριέρα.

Ωστόσο, οι Γερμανοί είναι λιγότερο πιθανό να μετακομίσουν στο εξωτερικό, ακόμη και αν είναι ωφέλιμο για την καριέρα τους (30%), με τους περισσότερους να προτιμούν να δημιουργούν ρίζες στην κοινότητά τους. Αντίστοιχα, οι Κινέζοι (62%) και οι Ινδοί (57%) millennials ήταν οι πιο θετικοί στη μετακίνηση.

Σε γενικές γραμμές, οι Millennials που συμμετείχαν στην έρευνα δηλώνουν ικανοποιημένοι με την τρέχουσα θέση εργασίας τους. Το 81% των Αμερικανών millennials και το 79% των Ινδών δηλώνουν «ικανοποιημένοι ή εξαιρετικά ικανοποιημένοι». Στη Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο ικανοποιημένοι δηλώνουν οι τρεις στους τέσσερις. Η Κίνα αποτελεί εξαίρεση, με μόνο λίγο περισσότερο από έναν στους δύο Κινέζους (56,8%) να δηλώνουν αρκετά ικανοποιημένοι από την εργασία τους.

Ενδιαφέρον, όμως, έχει και η στάση τους απέναντι στην εργασία εξ αποστάσεως. Οι Αμερικανοί (74%) και οι Ινδοί (70,5%) millennials είναι θετικοί, ενώ το 53,7% των Γερμανών θεωρούν πιθανό να αυξήσουν τις ώρες εργασίας. Οι Γερμανοί μισούν, επίσης, τα ανοικτά γραφεία (76%), καθώς βλέπουν ότι επηρεάζουν αρνητικά τη συγκέντρωση. Οι Βρετανοί και οι Αμερικανοί millennials είναι μοιρασμένοι, ενώ οι Κινέζοι (62%) και οι Ινδοί (56,7%) είναι θιασώτες των ανοιχτών γραφείων.

«Αυτό που δείχνει η έρευνα είναι ότι οι millennials –ανεξάρτητα πού βρίσκονται– έχουν παρόμοιες προσδοκίες σταδιοδρομίας με τις προηγούμενες γενιές. Αν μεταπηδούν από εργασία σε εργασία είναι κυρίως λόγω των περιστάσεων και όχι επειδή το προτιμούν», επισημαίνει ο Hahn.

Οι Millennials δεν είναι τόσο διαφορετικοί από τους γονείς τους

Μάλιστα, από την έρευνα προκύπτει ότι οι millennials επιθυμούν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μεγάλωσαν οι γονείς τους. Πάνω από το 50%, σε όλες τις χώρες που διεξήχθη η έρευνα, πιστεύουν ότι οι γονείς τους ήταν περισσότερο ευτυχισμένοι στην ηλικία τους. Αυτό γίνεται περισσότερο αισθητό στην Κίνα και την Ινδία.

Την ίδια στιγμή, πάνω από το 60% όσων απάντησαν σε Ινδία, Ηνωμένο Βασίλειο και ΗΠΑ επίσης πιστεύουν ότι οι γονείς τους ήταν το ίδιο ή καλύτερα από οικονομικής άποψης.

Οι Κινέζοι millennials στη συντριπτική τους πλειοψηφία (71%) πιστεύουν ότι οι γονείς τους ήταν περισσότερο χαρούμενοι στην ηλικία τους, ενώ το 70% των Γερμανών αισθάνονται ότι ο κόσμος έχει γίνει περισσότερο πολύπλοκος. Οι millennials στην Ινδία πιστεύουν ακράδαντα ότι έχουν χάσει σε σύγκριση με τους γονείς τους, ιδίως όσον αφορά στην ασφάλεια στον χώρο εργασίας και στα κοινωνικά οφέλη.

Οι Millennials θεωρούν, επίσης, τις προοπτικές σταδιοδρομίας της γενιάς τους αρνητικές, αναμένοντας ότι οι περισσότερες εργασίες στο μέλλον θα γίνονται με μηχανές (ΗΠΑ 78%, Γερμανία 74%, Ινδία 74%, Κίνα 72%, Ηνωμένο Βασίλειο 68%) και ο αριθμός των μόνιμων θέσεων θα συνεχίσει να μειώνεται.

Αισιόδοξοι παρά τις ζοφερές προοπτικές

«Ωστόσο, αυτό που είναι αξιοσημείωτο», επισημαίνει ο κ. Hahn, «είναι ότι παρά τα εμπόδια που βλέπουν να αντιμετωπίζει η γενιά τους, οι millennials παραμένουν αισιόδοξοι όσον αφορά τις προσωπικές προοπτικές τους. Πάνω από το 80% περιμένει η ζωή τους να βελτιωθεί τα επόμενα πέντε χρόνια».

Πράγματι, περίπου το 90% των millennials στην Κίνα, την Ινδία και τις Η.Π.Α. περιμένουν η ζωή τους να βελτιωθεί τα επόμενα πέντε χρόνια. Στη Γερμανία το ποσοστό αυτό διαμορφώνεται στο 74% και στο Ηνωμένο Βασίλειο στο 71%.

Προσοχή στις γενικεύσεις όσον αφορά τις γενιές

«Υπάρχουν πολλές εσφαλμένες αντιλήψεις όσον αφορά τους millennials. Συχνά υποτίθεται ότι η αμοιβή και η αναρρίχηση στην κλίμακα της σταδιοδρομίας είναι λιγότερο σημαντικά για τους millennials από την έμπνευση, την ουσία και τη δημιουργικότητα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τέτοιες γενετικές γενικεύσεις –έχουμε επίσης νέους που ενδιαφέρονται για ένα εργασιακό χώρο με κοστούμι και γραβάτα και σαφείς δομές», υπογραμμίζει ο κ. Dominik Hahn.

Η έρευνα της Allianz είναι μία ακόμα έρευνα που συμβάλλει στην καλύτερη κατανόηση των millennials. Το βασικό εύρημά της είναι ότι έχουν παρόμοιες προσδοκίες σταδιοδρομίας με τις προηγούμενες γενιές. Αν μετακινηθούν από μία εταιρεία θα είναι για περισσότερα χρήματα, πιο ασφαλές εργασιακό περιβάλλον και μεγαλύτερες ευκαιρίες –λόγοι παρόμοιοι με εκείνους των προηγούμενων γενεών.

Η έρευνα δείχνει, επίσης, ότι οι εταιρείες που επιδιώκουν να διατηρήσουν ή να προσελκύσουν ταλέντα μπορεί να είναι πιο επιτυχημένες στην προσέγγισή τους, εάν αντιμετωπίσουν τις ανάγκες για ασφάλεια και σταθερότητα των millennials, αντί να επικεντρωθούν στη μικρότερη μειονότητα που έχει αγκαλιάσει την εναλλαγή εργασιών ως τρόπο ζωής.

Οι millennials είναι η μεγάλη δεξαμενή απ’ όπου και ο ασφαλιστικός κλάδος θα αντλήσει τα στελέχη που χρειάζεται για τα επόμενα χρόνια. Ειδικά στην παρούσα χρονική στιγμή, η προσέλκυση νέων ταλέντων στην ασφαλιστική βιομηχανία είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Πρώτον, γιατί ένα μεγάλο κομμάτι του ανθρώπινου δυναμικού της αναμένεται να συνταξιοδοτηθεί τα επόμενα χρόνια.

Δεύτερον, γιατί οι προσπάθειες των εταιρειών του κλάδου για ψηφιοποίηση και καινοτομία χρειάζονται το “νέο αίμα” που θα υποστηρίξει τις αλλαγές που ήδη συντελούνται και επιπλέον θα δώσει φρέσκες ιδέες για ακόμα περισσότερες.

Και τέλος, γιατί δεν γίνεται να ακολουθήσει τη γενικότερη τάση στον επιχειρηματικό κόσμο που για να επιτύχει μείωση του εργασιακού κόστους προωθεί το στερεότυπο του “free spirit” millennial.

Ο ασφαλιστικός κλάδος έχει πολλές και διαφορετικές πτυχές, που απαιτούν εξειδίκευση και βαθιά γνώση του αντικειμένου. Επομένως, η επένδυση σε ανθρώπινο δυναμικό πρέπει να γίνεται με μακροπρόθεσμο ορίζοντα, τουλάχιστον 20ετίας. Χρειάζεται, δηλαδή, ανθρώπους που θα έρθουν για να μείνουν. Από αυτή την άποψη, είναι ιδιαίτερα θετικό να αποδεικνύεται ότι αυτή η γενιά επιζητά τελικά την ασφάλεια και την εργασιακή σταθερότητα.

Το διακύβευμα, από εκεί και πέρα, είναι να καταφέρει ο ασφαλιστικός κλάδος να προσελκύσει τους καλύτερους της γενιάς των millennials, αυτούς που με αξιώσεις θα καταφέρουν να οδηγήσουν την ασφαλιστική βιομηχανία στην επόμενη μέρα.

Δήμητρα Καζάντζα