Αν δεν βάλει κάποιος το χέρι του, κάποιος θα πάρει πόδι! (Editorial, Μάρτιος 2024)

Επιθυμώ να ξεκινήσω το παρόν σημείωμα ακριβώς από εκεί που καταλήγει το εξαιρετικό άρθρο του Μάριου Απέργη και το οποίο παρακαλώ και συνιστώ να το διαβάσετε στο τεύχος της 1ης Μαρτίου
(στο ίδιο τεύχος υπάρχει -και δεν είναι τυχαίο- και το αμείλικτο ερώτημα του καθηγητή Νεκτάριου: «Ποιος δεν θέλει Δημόσια Νοσοκομεία καλύτερα από τα Ιδιωτικά;»^. προσέξτε το και αυτό!).

«Τι να τρέχει, άραγε; Μήπως κάτι δεν πάει καλά;», διερωτάται ο έγκριτος και έμπειρος Ασφαλιστής κ. Μάριος Απέργης, αναφερόμενος στις περίεργες διαστάσεις που λαμβάνει η κακή συνεργασία των ασφαλιστικών εταιρειών με τους ιδιωτικούς παρόχους Υγείας και τις ιδιωτικές κλινικές.

Πράγματι, και όχι στα …γύφτικα, «κάτι τρέχει». Όχι τυχαίο!

Ο κόσμος επιθυμεί και αγοράζει τα προγράμματα Υγείας όλων των ασφαλιστικών εταιρειών. Ιδιαίτερα οι νέοι καταναλωτές, οι νέοι οικογενειάρχες αναλαμβάνουν το υψηλό κόστος κάλυψης, ενσωματώνοντάς το στα απαραίτητα έξοδα του προϋπολογισμού τους.

Ως εκεί άριστα, όλα λειτουργούν. Κάπου, όμως, γρήγορα όλα ανατρέπονται.

Πότε;

Όταν μέσα σε λίγο χρόνο το τιμολογημένο ασφαλιστήριο από ανταποδοτικό εξελίσσεται σε λεόντεια σύμβαση, που απαιτεί όλο και περισσότερες αυξήσεις αλλά και περικόπτει τις προβλεπόμενες παροχές, ετεροβαρώς.

Για τους γηραιότερους σε ηλικία και παλαιότερους ασφαλισμένους τα πράγματα εξελίσσονται χειρότερα. Σε αυτούς εμφανίζονται επασφάλιστρα, προτείνονται απαλλασσόμενα όρια, δυσχεραίνεται η εισαγωγή τους στα ιδιωτικά νοσηλευτήρια και εντείνεται η “διεκδίκησή” τους από τους παρόχους για διαγνωστικές εξετάσεις, με χρεώσεις από το Μηδέν έως το… Άπειρον.

Τόσο οι ασφαλιστικές εταιρείες όσο και οι πάροχοι και τα ιδιωτικά νοσηλευτήρια αισθάνονται δυσαρεστημένοι. Κάτι δεν πάει καλά στη δουλειά τους!

Οι Ασφαλιστές αμύνονται, καθυστερώντας τις πληρωμές τους, και οι άλλοι… αυξάνοντας τα κόστη.

Οι καταναλωτές, οι ασφαλισμένοι αλλά και οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές πάσχουν, διαμαρτύρονται, αγανακτούν.

Γι’ αυτούς ιδιαίτερα τους ασφαλισμένους, που με το υστέρημά τους πλέον ανταποκρίνονται στις ετήσιες αυξήσεις των ασφαλίστρων, όχι μόνον η δουλειά δεν πάει καλά, αλλά, πραγματικά, αμφισβητούν και καταφέρονται ενάντια στον θεσμό και αισθάνονται παγιδευμένοι.

Πόσο θα κρατήσει αυτή η περίεργη και επικίνδυνη κατάσταση;

Επιπρόσθετα:

Ανησυχώ ακούγοντας τον Υπουργό Υγείας να προστρέχει στις υπηρεσίες παρόχων διαχείρισης για τα Κρατικά Νοσοκομεία. Ανησυχώ, γιατί τους γνωρίζω. Είναι οι ίδιες ακριβώς, λίγες και συγκεκριμένες εταιρείες που συμβουλεύουν τόσο καλά, χρόνια πολλά, και τις ασφαλιστικές.

Κάποιος, αν όχι ο Θεός, να βάλει το χέρι του!

Δημήτρης Ρουχωτάς

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News