Μιλάμε για τον Φλεβάρη του 1987! Στην «Ασφαλιστική Αγορά» (ιδέ φωτ. εξωφύλλου), γράφαμε τα εξής, υπό τον τίτλο: Ρίχνουμε μια ιδέα…
«Ξεκινώντας από την αρχή, ότι η εισφορά των πολλών σε όλους σχεδόν τους Κλάδους που ασκούνται από την Ιδιωτική Ασφάλιση, αρκεί για την κάλυψη των όσων πλήττονται από τον συγκεκριμένο κίνδυνο, νομίζουμε ότι μπορεί να επιτρέψει και την άσκηση του Κλάδου της Νοσοκομειακής Περίθαλψης, με μία καινοτομία. Να επιτραπεί σε όποια ασφαλιστική εταιρεία επιθυμεί να ιδρύσει ένα δικό της νοσοκομείο, με τη χρησιμοποίηση των αποθεμάτων της κι ακόμη με κρατικό δανεισμό. Η ασφαλιστική εταιρεία που θα ιδρύσει το Νοσοκομείο, θα έχει το δικαίωμα να καθορίσει το ασφάλιστρο που θα εισπράττει από τον ασφαλιζόμενο και να προσδιορίσει την παρεχόμενη νοσηλεία. Τι θα συμβεί τότε; Για να προσελκύσει πελατεία, πρώτα – πρώτα το ασφάλιστρο θα φροντίσει να είναι προσιτό, στους πολλούς. Μετά, θα μεριμνήσει η παρεχόμενη νοσηλεία να είναι η πρέπουσα και αποτελεσματική, αφού αυτό θα είναι το συμφέρον της. Με τον τρόπο αυτόν νομίζουμε ότι ο πολύς κόσμος θα μπορεί να κάνει τις συγκρίσεις του και τις επιλογές του. Δεδομένου ότι η κάλυψη αυτού του κινδύνου θα πραγματοποιείται με πληρωμή των ασφαλίστρων κάθε χρόνο, θα επιτρέπει στον κάθε ασφαλιζόμενο να αποκομίζει ίδια αντίληψη της παρεχόμενης προστασίας και ανάλογα να ανανεώνει ή όχι την ασφάλισή του· στη δε ασφαλιστική εταιρεία να παρέχει πράγματι την πρέπουσα περίθαλψη, αφού διαφορετικά οι ασφαλισμένοι δεν θα ανανεώνουν την ασφάλισή τους σ’ αυτή. Αν σκεφτούμε ότι όλες οι υπάρχουσες ιδιωτικές κλινικές επιδιώκουν τη συνεργασία τους με τους Ασφαλιστικούς Φορείς των Κοινωνικών Ασφαλίσεων, θα πει ότι τους συμφέρει. Η διαφορά είναι ότι, όταν η παρεχόμενη νοσηλεία δεν είναι η πρέπουσα (όπως δεν είναι), ο ασφαλισμένος δεν έχει να διαλέξει το καλύτερο, αφού αυτό δεν υπάρχει, κι έτσι αυτός μεν γίνεται αντικείμενο εκμετάλλευσης, οι δε Κλινικάρχες πλουτίζουν εις βάρος της υγείας του. Το θέμα, βέβαια, είναι τεράστιο, αλλά από τη στιγμή που θα υιοθετηθεί η ιδέα νομίζουμε ότι υπάρχει τρόπος να βρεθεί η λύση. Εμείς απλά ρίχνουμε μια ιδέα… Το κουβεντιάζουμε;».
Υπήρχαν έγκαιρα προειδοποιήσεις για το Δημογραφικό…
Σήμερα που ο Τύπος και βεβαίως η πολιτική ηγεσία του τόπου έχει αναγάγει το θέμα της γήρανσης του πληθυσμού σε #1 πρόβλημα της Ελλάδος, θυμίζουμε και με λύπη μας διαπιστώνουμε ότι δεν εισακούγονταν τα όσα ο αείμνηστος καθηγητής Βασίλειος Βαλαώρας ανέλυε και μέσα από τις σελίδες του περιοδικού μας, το 1980!
Υπενθυμίζεται ότι ο Καθηγητής Βαλαώρας είχε αποκτήσει “στενή συγγένεια” με την ασφαλιστική αγορά, μιας και η καθ’ ύλην επιστημονική του ειδίκευση και επίδοση αποτέλεσαν τους συνδετικούς κρίκους, επί των οποίων στηρίζονται και αναπτύσσονται οι αρχές της Ασφάλισης Ζωής.
Εθνική, Αστήρ, Royal, Λαϊκή αποζημίωσαν την Jet Oil για την καταστροφή
Τον Φεβρουάριο του 1986, καταστροφική πυρκαγιά έπληξε τις εγκαταστάσεις της MAMIDOIL – JET OIL στο Καλοχώρι της Θεσσαλονίκης. Το γεγονός ήταν πρώτη είδηση σε όλα τα μέσα μαζικής ενημέρωσης επί 10ήμερον και πλέον, καθώς ήταν μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές που συντελέστηκαν ποτέ στον ελληνικό χώρο!
Η «Ασφαλιστική Αγορά», με την εξειδίκευσή της, προσέγγισε το θέμα ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ. Ανταποκρινόμενοι στην ανάγκη για υπεύθυνη ενημέρωση των αναγνωστών μας, για το ασφαλιστικό τουλάχιστον μέρος της πρωτοφανούς για τα ελληνικά δεδομένα καταστροφής, δημοσιεύσαμε ολόκληρο το ασφαλιστήριο συμβόλαιο που είχε συνάψει η MAMIDOIL – JET OIL, με έναρξη τη μεσημβρία της 18ης Μαρτίου 1985 και λήξη τη μεσημβρία της 18ης Μαρτίου 1986.
Τις τεράστιες οικονομικές συνέπειες της πυρκαγιάς ή το μεγαλύτερο μέρος αυτών είχαν αναλάβει να καλύψουν οι ακόλουθες ασφαλιστικές εταιρείες: Royal, Εθνική, Αστήρ: κατά $10.000.000 έκαστη. Λαϊκή: κατά $1.000.000. Με τέτοιες δημοσιεύσεις, η «Α.Α.» εδραίωσε το κύρος της, για το οποίο εξακολουθεί να εργάζεται…!
1987: Η Metrolife και ο ξεχασμένος (τόσο άδικα…!) Γεώργιος Καπουράνης
Στο ερώτημα της «Α.Α.» για τους στόχους και τις προοπτικές της νέας Εταιρείας, καθώς και για τα τεχνικά χαρακτηριστικά της (Κεφάλαιο, Αντασφαλιστές, Υποκαταστήματα, κ.λπ.), ο Γεώργιος Καπουράνης είχε απαντήσει ως εξής:
«Ο παραγωγικός στόχος της πρώτης χρονιάς είναι 300.000.000 δρχ. ετήσια ασφάλιστρα. Με τον ενθουσιασμό που υπάρχει στους ασφαλιστές και τους Διευθυντές μας, πιστεύουμε ότι θα τον ξεπεράσουμε. Έχουμε την πεποίθηση ότι η ανάπτυξη της Εταιρείας θα είναι ταχύρρυθμη. Και αυτό, γιατί υπάρχουν όλες οι αντικειμενικές και υποκειμενικές προϋποθέσεις για μια τέτοια ανάπτυξη. Το κεφάλαιο της Εταιρείας είναι 150.000.000 δραχμές και έχουμε ήδη σχεδιάσει την αναπροσαρμογή του σε έναν χρόνο στα 250.000.000 δραχμές. Ο κύριος αντασφαλιστής μας είναι η αγγλική Victory Reinsurance Company, η οποία ανήκει στο συγκρότημα της Legal & General. Το ενεργητικό του συγκροτήματός της ξεπερνά τα 11 δισεκατομμύρια λίρες Αγγλίας. Έχουμε πεισθεί ότι είναι δυναμική και ευέλικτη Εταιρεία, με μεγάλες δυνατότητες τεχνικής υποστήριξης. Επίσης, ξεκινάμε περιορισμένη συνεργασία με την Αγροτική, η οποία, όπως γνωρίζετε, έχει ενεργοποιηθεί πρόσφατα στον τομέα των Αντασφαλίσεων. Η προσπάθεια δε αυτή μας βρίσκει σύμφωνους, γιατί ανοίγει νέες προοπτικές για την ελληνική αγορά. Ξεκινάμε με 350 καλά εκπαιδευμένους ασφαλιστές και 22 Υποκαταστήματα και γραφεία εξυπηρέτησης πελατών».
