506

Το «Ανατολικό Zήτημα» για τις ασφαλιστικές εργασίες συνίσταται στην περιβόητη παρέμβαση των τραπεζών. Γράφονται και λέγονται πολλά και πάλιν στις ημέρες μας για το περίφημο Bancassurance.
Ο Μίλαν Κούντερα ισχυρίζεται ότι «οι άνθρωποι, παρά τον πλούτο των βιωμένων εμπειριών τους, βγαίνουν πάντοτε από μία ιστορική δοκιμασία όσο βλάκες είχαν μπει».
Τον Ιανουάριο του 1968, ο Σύνδεσμος Εκπροσώπων των εν Ελλάδι Εργαζομένων Ασφαλιστικών Εταιρειών, απευθυνόμενος στους «εξοχότατους» Συνταγματάρχες της Εθνικής Κυβερνήσεως, υπό τον τίτλο: «Αι Ασφάλειαι και ο σφετερισμός των από τας Τράπεζας», σημείωνε, μεταξύ άλλων: «(…) ο ημέτερος Σύνδεσμος (…) έχει την τιμή να υποβάλει υπό την κρίσιν της Εθνικής Κυβερνήσεως τη συνημμένην επί των δεδομένων της ιδιωτικής ασφαλίσεως μελέτην (…) αποδεικνύεται, διά των αδιαψεύστων επισήμων στοιχείων, η ύπαρξις παρ’ ημίν ασφαλιστικού μονοπωλίου, όπερ, επιβληθέν διά μεθόδων τας οποίας υπέστησαν και υφίστανται καθημερινώς πάντες οι έχοντες έστω και την ελαχίστην τραπεζικήν συναλλαγήν, απέφερεν, κατά την τελευταίαν ενδεκαετίαν 1956 – 1966, εις τας τραπεζικάς ασφαλιστικάς εταιρείας παραγωγήν ασφαλίστρων 4.875.000.000 δρχ.
Επειδή, δε, τα συνολικά ασφάλιστρα ανήλθον σε 7.150.000.000, τούτο σημαίνει ότι επί του συνόλου 108 ασφαλιστικών εταιρειών εργαζομένων εν Ελλάδι, ελληνικών και ξένων, αι 7 ανήκουσαι εις τας Τράπεζας ασφαλιστικαί εταιρείαι εκάλυψαν το 68,2% της όλης παραγωγής ασφαλίστρων. Αι δε υπόλοιπαι 101 το απομένον ποσοστό 31,8%.
Την ύπαρξιν, όμως, του περί ου πρόκειται μονοπωλίου (…) βεβαιούν και διεθνούς κύρους προσωπικότηται ως ο σερ Τ. Gregory, τέως Βρετανός Σύμβουλος της Νομισματικής Επιτροπής, και οι κ.κ. J. Gunter, τέως Αμερικανός Οικονομικός Σύμβουλος της Νομισματικής Επιτροπής, και D. Gohns, Αντιπρόεδρος και Γενικός Σύμβουλος της Federal Reserve Bank, οι οποίοι διά εμπιστευτικής εκθέσεώς των, (…) υποβληθείσαν προς την Τράπεζαν της Ελλάδος, επεσήμαναν την υφισταμένην αταξίαν και ενθάρρυναν την λήψην των αναγκαίων μέτρων, προς εξουδετέρωσιν της απαραδέκτου και ζημιογόνουν διά την οικονομίαν εν γένει καταστάσεως της απορρεούσης εκ της αναμείξεως των τραπεζών εις αλλότρια έργα και ειδικότερον εις τας ασφαλείας. Εξάλλου, επιστημονικαί προσωπικότηται του τόπου μας, ως οι καθηγηταί Πανεπιστημίου κ.κ. Τσιριντάνης και Σπηλιόπουλος, επισήμως εγνωμάτευσαν ότι η ανάμειξη των τραπεζών εις τα θέματα των ασφαλειών συνιστά κατά νόμον αθέμιτον ανταγωνισμόν των τραπεζών εις βάρος των επαγγελματιών ασφαλιστών. (…)».

Αυτά και άλλα έλεγαν οι ασφαλιστές το 1968.
Η απάντηση εκ μέρους των Τραπεζών διατυπώθηκε από τον Σύλλογο των Υπαλλήλων της Εθνικής Ασφαλιστικής, το ίδιο έτος, 1968, υπό τον τίτλο: «Η Εθνική – Ιστορία δίχως προηγούμενο». Ανέφεραν, μεταξύ άλλων: «(…) όσοι πιστεύουν πως η ασφαλιστική επιχείρηση δεν έχει δυσκολίες, αυτογενείς μάλιστα, πλανιούνται. Έχει και πολλές. Είναι θέμα που απαιτεί και εξαιρετική γνώση και πλούσια εμπειρία. Βέβαια, και τα δύο αποκτώνται. Αλλά με μόχθο και βαρύτατο τίμημα. Έχει λεχθεί πως η σύνδεση της Εθνικής Ασφαλιστικής με την Εθνική Τράπεζα ασκεί ψυχολογική επίδραση στους συναλλασσομένους με την Τράπεζα, που τους κατευθύνει προς την Εθνική Ασφαλιστική. Αλλά είναι, τάχα, άτοπο ο διαθέτων τα κεφάλαια που δίνονται ως δάνεια να είναι ασφαλισμένα εκεί όπου η Τράπεζα αισθάνεται μεγαλύτερη ασφάλεια; Είναι δυνατόν να αμφισβητηθεί τούτο το δικαίωμα σε κάθε οργανισμό που επενδύει κεφάλαια; Ή είναι περισσότερο από δικαίωμα, και είναι χρέος;
Άλλωστε, η εξέλιξη των μεγάλων ξένων ασφαλιστικών οργανισμών απέδειξε ότι οι τράπεζες έχουν εξάρτηση από το ασφαλιστικό κεφάλαιο και όχι οι ασφαλιστικοί οργανισμοί από τις Τράπεζες».

Θεωρούμε και πιστεύoυμε πως τα επόμενα χρόνια, καλώς ή κακώς, οι Τράπεζες στην Ελλάδα και πάλι θα κυριαρχήσουν στις ασφαλιστικές εργασίες ή και θα τις “σφετεριστούν”. Ούτως ή άλλως, θα καταστούν η λοκομοτίβα της ανάπτυξης της ιδιωτικής ασφάλισης.
Εάν δεν θα επαναληφθούν τα λάθη και οι ακρότητες, εάν οι Θεσμοί, οι Νόμοι, οι Οδηγίες θα λειτουργήσουν, ουδείς μπορεί, εκτός του να το ευχηθεί, να το εγγυηθεί.
Η διαπίστωση του κεντρικού Τραπεζίτη, κ. Γιάννη Στουρνάρα, που έγινε πριν λίγες ημέρες, ότι ο τόπος μας χρειάζεται περισσότερες τράπεζες, μας προϊδεάζει ότι, όπως γράφει και η Καθημερινή της 19ης Οκτωβρίου 2025: «οι Τράπεζες επιστρέφουν στις Ασφάλειες».
Ο “Danish Compromise” ή «Δανέζικος Συμβιβασμός» είναι απλά, απλούστατα, μία τυπική διαδικασία, που τα κέντρα ελέγχου της παγκόσμιας δύναμης των Τραπεζών προσφέρουν για… πρωινό.

Δημήτρης Ρουχωτάς

Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News