Πρόεδρος ΕΕΑ: Δώστε στους πολίτες το καταφύγιο της ιδιωτικής ασφάλισης

Τις θλιβερές απώλειες που προκάλεσαν τα capital controls στις ήδη χειμαζόμενες μικρομεσαίες ελληνικές επιχειρήσεις περιγράφει ο Πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, κ. Γιάννης Χατζηθεοδοσίου, απαντώντας στο σχετικό ερώτημα που του απηύθυνε η «Α.Α.». Συνέπειες που είναι ορατές τόσο σε επίπεδο απασχόλησης, όσο και σε επίπεδο λειτουργίας των επιχειρήσεων.

Δυσμενείς ήταν οι συνέπειες και για τον ασφαλιστικό κλάδο και τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές, ωστόσο, ο κ. Χατζηθεοδοσίου δεν παραλείπει να τονίσει ότι η ασφαλιστική αγορά επέδειξε ψυχραιμία και σταθερότητα, αναδεικνύοντας υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού.

Ως προς τη φορολογική επιβάρυνση των ασφαλίστρων, επισημαίνει ότι είναι μια λάθος επιλογή της κυβέρνησης, όπως και η άρνησή της για την είσοδο του Κλάδου της ιδιωτικής ασφάλισης στο δημόσιο σύστημα υγείας και σύνταξης.

Η πλήρης τοποθέτηση του κ. Χατζηθεοδοσίου έχει ως εξής:

Χαριστική βολή ήταν για την αγορά και τις επιχειρήσεις τα capital controls. Επιβλήθηκαν μετά από την παρατεταμένη πολυετή ύφεση της ελληνικής οικονομίας, οπότε και οι επιπτώσεις τους είχαν ισχυρότερη επίδραση και αυτό, δυστυχώς, αποδείχθηκε ταχύτατα.

Καταγράφουμε απώλειες θλιβερές και καλούμαστε στο Επιμελητήριο να βρούμε τρόπους άμεσης επέμβασης, για να στηρίξουμε όσες επιχειρήσεις και επαγγελματίες μπορούμε.
Θεωρώ πως ήταν κόλαφος, γεγονός εξοντωτικό, για την πλειονότητα των ελληνικών, μικρών και πολύ μικρών επιχειρήσεων, τις οποίες ονομάζουμε μικρομεσαίες.

Οι συνέπειες, άμεσες και έμμεσες, ανυπολόγιστες. Περισσότεροι από 20 χιλιάδες εργαζόμενοι, σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, έχασαν την εργασία τους στο διάστημα από την επιβολή τους έως και σήμερα, ενώ χιλιάδες ήταν και οι επιχειρήσεις που έκλεισαν. Πολύ περισσότερες πέρασαν το κατώφλι της ανέχειας και μετρούν αντίστροφα τη βιωσιμότητά τους. Ο τζίρος στο σύνολο των δραστηριοτήτων υπέστη καθίζηση και τα λειτουργικά κόστη άρχισαν να μην εξυπηρετούνται.

Αυτά είναι τα πρώτα σημάδια των capital controls. Είναι ορατά τόσο σε επίπεδο απασχόλησης, όσο και σε επίπεδο λειτουργίας των επιχειρήσεων. Όμως η συνέχεια, το μέλλον, είναι αυτό που με ανησυχεί περισσότερο καθώς, και λόγω εκλογών και λόγω απουσίας μέτρων αντιστάθμισης των συνεπειών, το επόμενο τρίμηνο θα είναι πολύ δυσκολότερο για την οικονομία και τις επιχειρήσεις.

Πιστεύω, όμως, και θέλω να το επισημάνω, ότι τα capital controls δεν έχουν την ίδια επίδραση στις μεγάλες και τις πολυεθνικές επιχειρήσεις. Λειτουργούν ευνοϊκά γι’ αυτές και αρνητικά για όλες τις άλλες.

Είναι και άδικο και αντίθετο με τη βασική φιλοσοφία της Ε.Ε., που υποστηρίζει, ενισχύει και λαμβάνει μέτρα για τις μικρές και πολύ μικρές επιχειρήσεις, πιστεύοντας ότι σε αυτές βρίσκεται το μέλλον των εθνικών οικονομιών.  

Ο αντίκτυπος στους ασφαλιστές και στην ασφαλιστική εργασία
Δυσμενείς ήταν οι συνέπειες και για τον ασφαλιστικό κλάδο και τους χιλιάδες επαγγελματίες, που επίσης είδαν τις εργασίες τους να υπόκεινται σε πρωτόγνωρες πιέσεις.

Σημαντικός αριθμός διαμεσολαβητών σήμερα εξαντλείται και οδηγείται στην ανεργία, εξαιτίας λαθών στις κυβερνητικές επιλογές και της γενικότερης κατάστασης στην οικονομία. Αυτό θα πρέπει να σταματήσει και προς αυτή την κατεύθυνση εργάζομαι προσωπικά αλλά και από τον θεσμικό μου ρόλο στο ΕΕΑ.

Επιχειρήσεις και επαγγέλματα δεν μπορεί να επιβιώνουν χρόνια στην οικονομική κρίση της χώρας και να χαθούν άδικα λόγω λανθασμένων επιλογών. Πάντως, αναφορικά με την επιβολή του περιορισμού στην κίνηση κεφαλαίων, η ασφαλιστική αγορά επέδειξε και ψυχραιμία και σταθερότητα, αναδεικνύοντας υψηλό επίπεδο επαγγελματισμού. Στο σύνολό της ανταποκρίθηκε θετικά και γρήγορα. Αποσόβησε κάθε κραδασμό και αυτό οφείλεται στη συνεργασία εταιρειών και ασφαλιστικών διαμεσολαβητών. Αυτό όσον αφορά τα capital controls.

Στον αντίποδα, βέβαια, του επαγγελματισμού και της σωστής στάσης του κλάδου, βρέθηκαν οι αποφάσεις της κυβέρνησης για την αύξηση της φορολογίας στα ασφαλιστικά συμβόλαια και η απουσία πρωτοβουλιών ή μέτρων που θα στήριζαν την ιδιωτική ασφάλιση προς όφελος του κοινωνικού συνόλου.

Απορώ γιατί δεν ακολουθούμε ως χώρα και ως κυβέρνηση τη δοκιμασμένη πρακτική των άλλων χωρών και να δώσουμε αναπτυξιακή δυναμική στον κλάδο, έστω και μέσω φορολογικών κινήτρων σε όσους έχουν συμβόλαια ιδιωτικής ασφάλισης. Αντιμάχομαι αυτή την υφιστάμενη λανθασμένη άποψη της φορολογικής εξόντωσης και της άκριτης ισοπέδωσης όλων. Και πιστεύω ότι, αφού το κράτος δεν μπορεί να καλύψει τις αδυναμίες του στον τομέα Υγείας, στον τομέα Συντάξεων, ενδεχομένως και αλλού, οφείλει να δώσει κίνητρα στους πολίτες, να βρουν καταφύγιο στην ιδιωτική ασφάλιση.

Δεν νοείται σε προηγμένη κοινωνία και σε πολιτεία που φροντίζει για τους πολίτες να γίνονται επιλογές που αποτελματώνουν. Πιστεύω ότι η φορολογική επιβάρυνση των ασφαλίστρων όπως και η άρνηση για την είσοδο του κλάδου στο δημόσιο σύστημα υγείας και σύνταξης είναι λάθος. Προτείνω να επανεξεταστεί το θέμα, ώστε να μην κλείσει με κυβερνητική απόφαση το τελευταίο καταφύγιο για χιλιάδες πολίτες, που θα μπορούν να απολαύουν αυτό που το κράτος δεν μπορεί με επάρκεια να τους δώσει.