Με αφορμή τις πρόσφατες πλημμύρες…

Ποια είναι η θέση του Ασφαλιστικού Συμβούλου;

Με αφορμή τις πρόσφατες πλημμύρες στα Δυτικά προάστια της Αθήνας –και φυσικά και όλης της Ελλάδος– σκέφτομαι, αναλογίζομαι και καταθέτω τις τεράστιες ευθύνες των ασφαλιστικών εταιρειών, που κι αυτές είναι πνιγμένες όπως φαίνεται, ή μάλλον αποπροσανατολισμένες από το κύριο έργο τους.

Το κύριο έργο των ασφαλιστικών εταιρειών είναι η ενημέρωση του κόσμου για το έργο της πρόληψης, που επιτελεί ο θεσμός της Ασφάλισης. “Πρόληψη” που σήμερα για πολλές ασφαλιστικές εταιρείες συνιστά η φροντίδα της ανάπτυξης των direct πωλήσεων, χωρίς τον ασφαλιστή και το διαρκές αυτού μπλα μπλα προς τον πελάτη, για να ασφαλιστεί.

Οι ασφαλιστικές εταιρείες, δυστυχώς, έχουν κρεμαστεί κυριολεκτικά από την υποχρεωτική ασφάλιση των αυτοκινήτων, έχουν βολευτεί με την πατέντα του δικαιώματος συμβολαίου και έχουν απομακρυνθεί από το αντικείμενο των εργασιών τους, από την κοινωνική τους αποστολή αλλά και από την εμπορική τους δραστηριότητα.

Οι θεομηνίες, οι συνέπειές τους και η ασφάλιση, οι βιβλικές καταστροφές από την επέλευση των φυσικών κινδύνων παγκόσμια απασχολούν τον κλάδο, εκτός από την Ελλάδα.

Προκαλούν μεγάλη καταστροφή στην ιδιωτική ασφάλιση όλες αυτές οι εταιρείες και ο πληθυσμός της διοίκησής τους που μειοδοτούν με τα ασφάλιστρα και παρασύρουν τον κόσμο να απαξιώνει τον Θεσμό, να κατατρύχεται από τις ποινικές ευθύνες της παραβατικότητας του ποινικού νόμου και εν τέλει να θεωρεί τους ασφαλιστές και τις ασφαλιστικές εταιρείες σύστημα εκμετάλλευσης.

Δεν είναι τυχαίο ότι “ποτισμένοι” με την κακή έννοια της ασφάλισης, που οι κακοί φορείς και οι κακοί επαγγελματίες καλλιεργούν, είναι και τα πολιτικά πρόσωπα, που εκάστοτε καλούνται να διοικήσουν τον τόπο και όταν κανείς τους ρωτήσει για τις θέσεις και τις απόψεις τους περί της ιδιωτικής ασφάλισης είτε αμήχανα σιωπούν είτε, για να φανούν προοδευτικοί, απαξιώνουν τον Θεσμό και τους λειτουργούς του.

Ξαναγυρνώντας στη λάσπη και στις καταστροφές που προκάλεσαν οι πρόσφατες θεομηνίες στη Δυτική Αττική και στην υπόλοιπη Ελλάδα, θυμίζουμε ότι τη νύχτα της 2ας Νοεμβρίου 1977, που και τότε είχε πνιγεί κόσμος και είχαν καταστραφεί περιουσίες, και τότε ούτε καν ένα 10% των πληγέντων είχε κάνει χρήση του θεσμού της Ασφάλισης. Και τότε, όπως και σήμερα, η Πολιτεία, όλοι εμείς, έπρεπε να συνεισφέρουμε, για την αποκατάσταση των ζημιών των πληγέντων.

Η μόνη διαφορά που μπορούμε να δούμε μεταξύ του τότε και του σήμερα είναι ότι, τότε, είχαν βγει οι ασφαλιστές: Αναγνώστου, Γιγκλάς, Δελένδας, Καλκάνης, Κοντομηνάς, Πολίτης, Τσουκαλάς, κ.ά. και είχαν μιλήσει για τον ρόλο της Ιδιωτικής Ασφάλισης (μέσα από τις σελίδες της «Ασφαλιστικής Αγοράς»).

Σήμερα, ούτε φωνή…

Πάντως, η 11^η Νοεμβρίου κοντεύει και θα γιορταστεί η Ημέρα Ιδιωτικής Ασφάλισης, στο Μέγαρο της Μουσικής.

Δημήτρης Ρουχωτάς

Υ.Γ.: Οι πλημμύρες είναι πλέον συχνό φαινόμενο σε όλη την Ευρώπη και απασχολούν ήδη έντονα την ασφαλιστική και αντασφαλιστική αγορά, καθώς η μεγαλύτερη συχνότητα ακραίων καιρικών φαινομένων, συνεπάγεται αναπόφευκτα μεγαλύτερες ζημιές…

Περισσότερα εδώ.