Παλιοί και νέοι κίνδυνοι ενόψει, λόγω Covid-19

To Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ και οι Marsh & McLennan και Zurich Insurance Group χαρτογραφούν τον COVID-19 και τους κινδύνους που πυροδοτεί.

Η οικονομική δυσχέρεια αποτελεί την κορυφαία ανησυχία των εταιρειών, ωστόσο, οι επικεφαλής τους πρέπει να δράσουν τώρα για να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις εκτεταμένων περιβαλλοντικών, κοινωνικών και τεχνολογικών κινδύνων. Αυτό προκύπτει από την έκθεση “COVID-19 Risks Outlook: A Preliminary Mapping and Its Implications” που πραγματοποίησε το Παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ με την υποστήριξη της Marsh & McLennan και του Zurich Insurance Group.

Η έκθεση εξετάζει τους γνωστούς κινδύνους που μπορεί να ενισχυθούν από την πανδημία COVID-19 και τους νέους που μπορεί να προκύψουν. Βασίζεται στα αποτελέσματα έρευνας μεταξύ 350 εμπειρογνωμόνων που ασχολούνται με την εκτίμηση κινδύνων και οι οποίοι κλήθηκαν να αναφέρουν τις μεγαλύτερες ανησυχίες τους για τους επόμενους 18 μήνες, τόσο για τον κόσμο όσο και για την επιχείρησή τους.

Η οικονομική δυσχέρεια, μια άλλη πανδημία και ο προστατευτισμός είναι από τις κορυφαίες ανησυχίες

Το πιθανό βάθος και η μακρά διάρκεια των οικονομικών επιπτώσεων κυριαρχεί στις αντιλήψεις των παραπάνω εμπειρογνωμόνων για τους κινδύνους. Σε αυτές τις επιπτώσεις περιλαμβάνονται μια παρατεταμένη ύφεση, η αποδυνάμωση της δημοσιονομικής θέσης των μεγάλων οικονομιών, οι αυστηρότεροι περιορισμοί στη διασυνοριακή κυκλοφορία αγαθών και ανθρώπων, η παρατεταμένη διακοπή των παγκόσμιων αλυσίδων εφοδιασμού και η αύξηση των κυβερνοεπιθέσεων και της απάτης που σχετίζεται με δεδομένα.

Τέσσερις τομείς παγκόσμιας ανησυχίας στο νέο αναδυόμενο τοπίο κινδύνου

Οικονομικές αλλαγές: Αναδυόμενοι κίνδυνοι από διαρθρωτικές αλλαγές

Ο COVID-19 έχει μειώσει την οικονομική δραστηριότητα, απαιτώντας τρισεκατομμύρια δολάρια σε πακέτα ανταπόκρισης και είναι πιθανό να προκαλέσει διαρθρωτικές αλλαγές στην παγκόσμια οικονομία από εδώ και πέρα, καθώς οι χώρες σχεδιάζουν την ανάκαμψή τους.

Η συσσώρευση χρέους είναι πιθανό να επιβαρύνει τους κρατικούς προϋπολογισμούς και τα εταιρικά ισοζύγια για πολλά χρόνια. Οι παγκόσμιες οικονομικές σχέσεις θα αναδιαμορφωθούν και οι αναδυόμενες οικονομίες κινδυνεύουν να βυθιστούν σε μια βαθύτερη κρίση. Οι επιχειρήσεις θα αντιμετωπίσουν ολοένα και πιο απαιτητικά πρότυπα κατανάλωσης, παραγωγής και ανταγωνισμού.

Οπισθοδρόμηση της βιωσιμότητας: Αναδυόμενοι κίνδυνοι από την αναστολή της προόδου

Καθώς οι χώρες επανεκκινούν τις οικονομίες τους, οι νέες πρακτικές εργασίας και οι στάσεις απέναντι στα ταξίδια, τις μετακινήσεις και την κατανάλωση ενδέχεται να διευκολύνουν την επίτευξη χαμηλότερων εκπομπών άνθρακα και πιο βιώσιμης ανάκαμψης. Ωστόσο, η παράλειψη κριτηρίων αειφορίας στις προσπάθειες ανάκαμψης ή η επιστροφή σε μια παγκόσμια οικονομία υψηλής έντασης εκπομπών απειλεί την ανθεκτικότητα του κλίματος και τη μετάβαση σε χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα.

Χρόνια προόδου θα μπορούσαν να χαθούν μέσω της ελλιπούς επένδυσης σε πρωτοβουλίες για την απαλλαγή της βιομηχανίας από τον άνθρακα, την ανανέωση των υποδομών και τη θεσμική προσαρμογή. Αυτό θα οδηγούσε σε έναν φαύλο κύκλο συνεχιζόμενης περιβαλλοντικής υποβάθμισης, απώλειας της βιοποικιλότητας και περαιτέρω εστιών ζωονοσογόνων μολυσματικών ασθενειών, καθώς και περισσότερο ζημιογόνες καταστροφές.

Κοινωνικές ανησυχίες: Αναδυόμενοι κίνδυνοι από κοινωνικές αναταραχές

Τα υψηλά επίπεδα ανησυχίας για μια νέα εκδήλωση μολυσματικής ασθένειας υποδηλώνουν την ευαισθησία των συστημάτων δημόσιας υγείας και την ευπάθεια των κοινωνιών σε επαναλαμβανόμενες διακοπές λειτουργίας. Η υψηλή διαρθρωτική ανεργία είναι πιθανό να επιδεινώσει τις ανισότητες και να επηρεάσει την ψυχική υγεία και τη συνοχή του κοινωνικού συνόλου.

Η ολοένα αυξανόμενη χρήση της τεχνολογίας με μετριασμό της ανθρώπινης παρέμβασης στην εργασία είναι επίσης πιθανό να επηρεάσει την ατομική και την κοινωνική ευημερία. Το ένα τρίτο των ερωτηθέντων αναμένει, επίσης ότι μια αναπτυσσόμενη οικονομία θα μπορούσε να καταρρεύσει μεσοπρόθεσμα, γεγονός που θα είχε τρομερές ανθρωπιστικές συνέπειες. Σε ορισμένες χώρες, οι προοπτικές εκπαίδευσης και πλούτου της νεότερης γενιάς ενδέχεται επίσης να απειληθούν.

Τεχνολογική εξάρτηση: Αναδυόμενοι κίνδυνοι από την απότομη υιοθέτηση της τεχνολογίας

Η τεχνολογία αποτελεί βασικό παράγοντα στον τρόπο με τον οποίο οι άνθρωποι, οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις διαχειρίζονται την κρίση του COVID-19 και η οικονομία με κανόνες κοινωνικής αποστασιοποίησης μπορεί να δημιουργήσει νέες ευκαιρίες απασχόλησης σε έναν κόσμο μετά την πανδημία. Ωστόσο, η μεγαλύτερη εξάρτηση από την τεχνολογία έχει αυξήσει τους κινδύνους για την ασφάλεια του κυβερνοχώρου.

Σχεδόν τα δύο πέμπτα των συμμετεχόντων στην έρευνα υπολόγισαν ότι είναι πολύ πιθανό τα νέα πρότυπα εργασίας να οδηγήσουν σε αύξηση των κυβερνοεπιθέσεων και της απάτης που αφορούν σε δεδομένα. Η ταχεία ανάπτυξη νέων τεχνολογικών λύσεων έχει επιτείνει άλλους κινδύνους, όπως ο ψηφιακός κατακερματισμός, οι παραβιάσεις της ιδιωτικής ζωής και η ανισότητα.

Ο COVID-19 είναι πιθανό να ανατρέψει τις προσδοκίες της τεχνολογικής διακυβέρνησης και η δυσπιστία ή η κακή χρήση της τεχνολογίας θα μπορούσε να έχει κοινωνικές επιπτώσεις διαρκείας.

Συνέπειες στη λήψη αποφάσεων

Η “κληρονομιά” της κρίσης COVID-19 θα καθοριστεί τελικά από τη συλλογική μας ικανότητα να κατανοούμε και να προλαμβάνουμε αλληλεξαρτώμενους παγκόσμιους κινδύνους, λαμβάνοντας παράλληλα υπόψη τις κοινωνικές, οικονομικές και πολιτικές επιταγές.

Η έκθεση θέτει 20 προκλήσεις και ερωτήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως αφετηρία συζητήσεων μεταξύ επιχειρήσεων, κυβερνήσεων και κοινωνιών παγκοσμίως.

Περισσότερα: “COVID-19 Risks Outlook: A Preliminary Mapping and Its Implications”