Ο Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου εξομολογείται…

Πρόσωπα, στιγμές και γεγονότα της 40χρονης καριέρας του

Το πόσο “πλούσιος” αισθάνεται ο κ. Δημήτρης Χατζηπαναγιώτου ύστερα από 40 χρόνια θητείας στον ασφαλιστικό κλάδο προκύπτει από τα πολλά «ευχαριστώ» που μοιράζει απλόχερα στην αγορά και στους ανθρώπους της.
Σε μια συνέντευξη που στερείται κινήτρου, αλλά και πρόθεσης κάρπωσης εντυπώσεων, ο κ. Χατζηπαναγιώτου ενσαρκώνει τον χρήσιμο Ηγέτη, σε μια αγορά που ξεπερνά σε διάρκεια τον άνθρωπο, όμως αυτός, ο άνθρωπος, της εξασφαλίζει την προοπτική της.
Δύσκολο να διαβαστεί μια τόσο ορθολογιστική και ταυτόχρονα συναισθηματική συνέντευξη!
Το γνωρίζαμε και οι δύο, το επιχειρήσαμε όμως, πιστεύοντας αυτό που υπηρετεί και ο Θεσμός.
Οι Φάροι πρέπει να υπάρχουν χαρτογραφημένοι στα πελάγη μιας αγοράς που διατείνεται ότι έχει χαρακτήρα λειτουργήματος, πέραν της όποιας οικονομικής επίδρασης.
Ευχαριστώ τον Δημήτρη Χατζηπαναγιώτου και παρακαλώ να τον “ακούσετε”…

| Συνέντευξη στον Δ. Ρουχωτά |

Κύριε Χατζηπαναγιώτου, ύστερα από μια μακρά και επιτυχημένη θητεία, κατά την οποία ανήλθατε βήμα-βήμα όλα τα επίπεδα, ως στέλεχος μικρής, μεσαίας, μεγάλης και μέγιστης ασφαλιστικής εταιρείας, ευδοκίμως αφυπηρετήσατε πρόσφατα. Θέλετε να μας πείτε με ποια κριτήρια επιλέξατε να υπηρετήσετε τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, αλλά και να μας εκμυστηρευτείτε τα συναισθήματα που σας διακατέχουν σήμερα;

Δ.Χ.: Στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης βρέθηκα τελείως συμπτωματικά. Το 1981, έχοντας ολοκληρώσει τη φοίτησή μου στο Τμήμα Διοίκησης Επιχειρήσεων της τότε Ανωτάτης Βιομηχανικής Σχολής Θεσσαλονίκης, μετεξέλιξη της οποίας είναι το σημερινό Πανεπιστήμιο Μακεδονίας, δημοσίευσα σε εφημερίδα της Θεσσαλονίκης τη διαθεσιμότητά μου για σχετική εργασία. Στη δημοσίευσή μου αυτή, ανταποκρίθηκε ο ιδιοκτήτης της νεοσύστατης τότε ασφαλιστικής εταιρείας «ΕΓΝΑΤΙΑ», με τον οποίο συμφώνησα αμέσως και έτσι άρχισα να υπηρετώ τον ιδιαίτερα ενδιαφέροντα κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, από μία εταιρεία που, λόγω του μεγέθους της, στο χρονικό διάστημα των 3 ετών που συνολικά εργάστηκα σ’ αυτήν, είχα την ευκαιρία να διαμορφώσω γενική άποψη σχεδόν για το σύνολο του κύκλου εργασιών μιας ασφαλιστικής επιχείρησης, αλλά και να ολοκληρώσω μία σημαντική επιμόρφωση, για την οποία ο τότε εργοδότης μου επένδυσε ένα σημαντικό ποσό για την εποχή εκείνη.

Όσον αφορά τα συναισθήματα που νιώθω σήμερα, πρέπει να ομολογήσω ότι, στο πλαίσιο της μακράς θητείας μου επί 40 συναπτά έτη στον χώρο της ιδιωτικής ασφάλισης, προσέφερα τις υπηρεσίες μου στην ERGO στα 34 τελευταία χρόνια, χωρίς να έχω νιώσει ποτέ δυσαρεστημένος, πικραμένος ή απογοητευμένος, και έφυγα την 30/06/2021 με θετικά και μόνο συναισθήματα, τα οποία συνοψίζονται στα ακόλουθα:

• Τιμή και υπερηφάνεια, επειδή έχω υπηρετήσει –πιστεύω επιτυχώς– έναν πολυεθνικό Όμιλο του κύρους και του μεγέθους της ERGO.
• Ικανοποίηση, επειδή αποχώρησα υγιής, χρήσιμος και έχοντας δεδηλωμένη την αναγνώριση της προσφοράς μου στην εταιρεία, από τη Διοίκηση και τους εκπροσώπους της μετόχου εταιρείας, αλλά και από την πλειοψηφία των συνεργατών και του προσωπικού της εταιρείας.
• Ευγνωμοσύνη, προς όλους όσοι με εμπιστεύτηκαν και μου έδωσαν τις ευκαιρίες για να προσφέρω στην ERGO όσα τελικά μπόρεσα.
• Δικαίωση, επειδή αποδείχθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η ορθότητα της επιλογής μου και της επιμονής μου, αλλά και των συμβιβασμών που χρειάστηκε να κάνω, προκειμένου να ενταχθώ στο έμψυχο δυναμικό της τότε ασφαλιστικής εταιρείας «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», η οποία στη συνέχεια μετεξελίχθηκε στη σημερινή ERGO.

Πιο συγκεκριμένα, το 1987, από τη θέση του Διευθυντή Λογιστηρίου της ασφαλιστικής εταιρείας «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ», έχοντας ήδη ολοκληρώσει μια θητεία 3 ετών στην εταιρεία αυτή και 6 ετών στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, αποφάσισα να προσπαθήσω να ενταχθώ στο έμψυχο δυναμικό της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», διαβλέποντας την εξέλιξή της και κρίνοντας ότι αυτό επέβαλε το συμφέρον μου και η εξέλιξή μου στον κλάδο.

Στο πλαίσιο αυτό, επισκέφτηκα τον ιδιοκτήτη της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», τον αείμνηστο Γιώργο Αναγνώστου, και αφού του παρέδωσα το βιογραφικό μου, του εξέφρασα την επιθυμία μου να εργαστώ στην εταιρεία του. Διάβασε το βιογραφικό μου και με ρώτησε πότε και γιατί έφυγα από την «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ». Όταν του είπα ότι δεν έχω φύγει, μου επέστρεψε το βιογραφικό μου και μου είπε ότι η συζήτησή μας θα μπορούσε να συνεχιστεί μόνο σε χρόνο που δεν θα εργαζόμουν σε ασφαλιστική εταιρεία. Εμμένοντας στην απόφασή μου, υπέβαλα την ίδια κιόλας ημέρα στην «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ» την παραίτησή μου και επανήλθα την επόμενη στον Αναγνώστου, λέγοντάς του ότι έχω ήδη παραιτηθεί από την «ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ» και επιθυμώ να συνεχίσουμε τη συζήτησή μας.
Πράγματι, η συζήτησή μας συνεχίστηκε με την εκ μέρους του αποδοχή του αιτήματός μου να εργαστώ στην εταιρεία του και, στο πλαίσιο αυτό, μου προσέφερε μισθό μειωμένο κατά 40%, σε σχέση με αυτόν που είχα, και μου είπε ότι δεν μπορεί να με απασχολήσει ως Διευθυντή λογιστηρίου, καθότι η θέση αυτή ήταν ήδη καλυμμένη στην εταιρεία του. Όταν του είπα ότι εγώ δεν γνωρίζω οτιδήποτε άλλο που θα μπορούσα να προσφέρω στην εταιρεία του, μου είπε ότι αυτό το πιστεύω μόνο εγώ και μου ζήτησε να αποδεχθώ την προσφορά του εμπιστευόμενος την καριέρα μου σ’ εκείνον.

Παρά το γεγονός ότι ο μηνιαίος μισθός που μου προσέφερε ήταν ίσος με τη δόση που μηνιαίως κατέβαλλα τότε για την αποπληρωμή ενός διαμερίσματος που είχα αγοράσει, γνωρίζοντας τη φήμη που τον ακολουθούσε και πιστεύοντας ότι η προσφορά του και ο γενικότερος τρόπος με τον οποίο αντιμετώπισε το αίτημά μου να εργαστώ στην εταιρεία του, αποτελούσε ένα σκληρό τεστ για μένα, προκειμένου να διαπιστώσει κατά πόσο μπορούσα να παίξω ρόλο στα επιχειρηματικά σχέδιά του, αποδέχθηκα την πρότασή του, ξεκινώντας την καριέρα μου στην «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ» ως ένας απλός υπάλληλος. Πολύ γρήγορα, ωστόσο, ο μισθός μου διπλασιάστηκε, όταν ανέλαβα Γενικός Διευθυντής της ασφαλιστικής εταιρείας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ», αμέσως μετά την εξαγορά της από την «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ». Λίγο αργότερα, οι δύο αυτές ασφαλιστικές εταιρείες συγχωνεύθηκαν σε μία, στην οποία μου ανατέθηκε ο ρόλος του Αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή.

Στους απολογισμούς σας, ασφαλώς θα υπάρχουν πρόσωπα και γεγονότα που απετέλεσαν για σας ανεξίτηλες πηγές όχι μόνον αναμνήσεων, αλλά και έμπνευσης. Θα μας αναφέρετε κάποια γεγονότα και πρόσωπα, τα οποία θεωρείτε ότι έχουν σημαδέψει την ασφαλιστική σας καριέρα;

Δ.Χ.: Τα δύο γεγονότα, στα οποία ήδη έχω αναφερθεί, δηλαδή ο τρόπος με τον οποίο επέλεξα να ενταχθώ στην παραγωγική διαδικασία και τελικά με οδήγησε στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, αλλά και η επιλογή μου να συμβιβαστώ όπου και όσο χρειάστηκε, προκειμένου να ενταχθώ στο έμψυχο δυναμικό της «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», είναι αυτά που καθόρισαν σε μεγάλο βαθμό την καριέρα μου στον κλάδο αυτό.

Ακόμη περισσότερο, όμως, την καριέρα μου αυτή επηρέασε ο Γιώργος Αναγνώστου, που επεμβαίνοντας ως μέντοράς μου, με τρόπο ιδιαίτερα διακριτικό, αλλά και καθοριστικό, διαμόρφωσε για μένα νέους ορίζοντες σε επίπεδο επαγγελματικό, προσωπικό, κοινωνικό και οικονομικό, υποστηρίζοντας ότι η επαγγελματική επιτυχία και η εξέλιξη των στελεχών προϋποθέτει συνθήκες χωρίς προβλήματα στους τομείς αυτούς. Ο Γιώργος Αναγνώστου επενέβη στη ζωή μου σε τέτοιο βαθμό, που η σύζυγός μου και εγώ νιώσαμε την ανάγκη, λίγους μήνες μετά τον θάνατό του, να δώσουμε το όνομά του στον μονάκριβο γιο μας.

Όμως, την καριέρα μου στον ασφαλιστικό κλάδο σημάδεψαν και άλλοι άνθρωποι, όπως οι εργοδότες μου στις άλλες δύο ασφαλιστικές εταιρείες που εργάστηκα, οι οποίοι επένδυσαν στην επιμόρφωσή μου: ο Μάνος Ματθίας, που υπήρξε εξαιρετικός δάσκαλος, ο Θόδωρος Κοκκάλας, ο οποίος με εμπιστεύτηκε και μου έδωσε την ευκαιρία να προσφέρω στην ERGO ό,τι τελικά μπόρεσα, και βέβαια η οικογένειά μου, που στήριξε όλες τις επαγγελματικές επιλογές μου. Τους ευχαριστώ από καρδιάς όλους.

Τι θεωρείτε ότι συνέβη κατά τη διάρκεια της καριέρας σας και σας προσέφερε το σπάνιο προνόμιο, να σας εμπιστευτούν τη διαχείριση των συμφερόντων τους και οικογενειακές επιχειρήσεις, αλλά και ένας Όμιλος με πρωταγωνιστική παγκόσμια δραστηριότητα;

Δ.Χ.: Η απάντηση σε κάθε δύσκολη ερώτηση είναι συνήθως απλή. Έτσι και στην περίπτωση αυτή, πιστεύω ότι για να εμπιστευθεί ένας άνθρωπος ή ένας οργανισμός τη διαχείριση των συμφερόντων του σε κάποιον, επί σειρά ετών, θα πρέπει να έχει διαπιστώσει ότι αυτός διαθέτει χαρακτηριστικά που εκφράζουν την κουλτούρα του, αλλά και ότι επιβεβαιώνει συνεχώς την αποτελεσματικότητά του.

Προσωπικά αισθάνομαι πολύ τυχερός που τα χαρακτηριστικά αυτά μου τα αναγνώρισαν αμέσως οι εργοδότες μου στο ξεκίνημα της καριέρας μου, αλλά και για το γεγονός ότι την άποψη αυτή την πίστεψα και εγώ ο ίδιος και την υιοθέτησα πολύ γρήγορα, μετά την ένταξή μου στην «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ», και την αναγνώρισα, αμέσως μετά την εξαγορά της από τον γερμανικό ασφαλιστικό Όμιλο “VICTORIA”, που στη συνέχεια μετονομάστηκε σε ERGO, ως αναγκαία συνθήκη για την επιτυχία μου, όταν κλήθηκα με τον ρόλο του αναπληρωτή Γενικού Διευθυντή να διαχειριστώ τα συμφέροντα ενός πολυεθνικού Ομίλου, αυτού του βεληνεκούς.

Ειδικότερα, αντιλήφθηκα έγκαιρα ότι η αποτελεσματικότητά μου θα κρινόταν από το κατά πόσο θα συνέβαλα στην κερδοφόρο ανάπτυξη της εταιρείας, που αποτελούσε και εξακολουθεί να αποτελεί τον κύριο και διαχρονικά σταθερό στρατηγικό στόχο της ERGO. Αυτό με οδήγησε στο συμπέρασμα ότι ο στόχος αυτός ήταν εξαιρετικά δύσκολο να επιτευχθεί χωρίς τη σύμπραξη και τη συνεργασία του προσωπικού και των συνεργατών του δικτύου πωλήσεων της εταιρείας, γεγονός που προδήλως απαιτούσε τη διατήρηση ή και την εδραίωση της εμπιστοσύνης τους προς την εταιρεία και τη διοίκησή της και υπό τη νέα ιδιοκτησία της.

Έτσι, το 1995 αρχίσαμε μια προσπάθεια ενημέρωσης του προσωπικού και των συνεργατών της εταιρείας, ότι η κερδοφόρος ανάπτυξη ήταν μονόδρομος για την επιβίωση της εταιρείας, αλλά και ότι η διοίκησή της δεσμεύεται να ενεργεί προς την κατεύθυνση αυτή, με γνώμονα τη διασφάλιση των συμφερόντων των πελατών, των συνεργατών, του προσωπικού και των μετόχων της εταιρείας, επιδιώκοντας την ενημέρωση, τον διάλογο και τη συναίνεση και αποφεύγοντας ενέργειες που θα δημιουργούσαν αιφνιδιασμό και ανασφάλεια.

Στο πλαίσιο αυτό, το 1995, πρώτοι στην ασφαλιστική αγορά, εκδώσαμε έντυπο Κανονισμό Πωλήσεων στις γενικές ασφαλίσεις, με κίνητρα για την αύξηση, τη σύνθεση και το αποτέλεσμα του χαρτοφυλακίου κάθε συνεργάτη μας, και πρώτοι καθιερώσαμε το κλιμακούμενο «εισπρακτικό δικαίωμα», ως κίνητρο για τη μείωση του χρόνου απόδοσης των ασφαλίστρων, με εντυπωσιακά αποτελέσματα για την εποχή εκείνη. Ενδεικτικά όσων ακολούθησαν είναι:

α) Το «Υπερ-τιμολόγιο», που για πρώτη φορά έδωσε τη δυνατότητα στους συνεργάτες μας να τιμολογούν και να εκδίδουν προσφορές για προϊόντα αυτοκινήτων, αλλά και άλλων κλάδων γενικών ασφαλίσεων από ηλεκτρονικό υπολογιστή στο γραφείο τους.
β) Το “Υπερ-fax”, που επινοήσαμε και εφαρμόσαμε κατ’ αποκλειστικότητα στην ασφαλιστική αγορά, αντικαθιστώντας τη χειρόγραφη έκδοση από τους συνεργάτες μας, των προσωρινών σημάτων βεβαίωσης ασφάλισης αυτοκινήτων, με αντίστοιχη πλήρως αξιόπιστη ηλεκτρονική διαδικασία, που λειτουργούσε καθ’ όλο το 24ωρο και επί 365 ημέρες τον χρόνο, μέσω sms και fax, αποκαθιστώντας με τον τρόπο αυτό την αξιοπιστία των συναλλαγών μας με τους συνεργάτες μας.
γ) Η καθιέρωση των ετήσιων συναντήσεων της διοίκησης με τους συνεργάτες μας, για τον απολογισμό των όσων κάθε φορά είχαν ήδη υλοποιηθεί, αλλά και για τον προσδιορισμό των θεμάτων που έπρεπε να βελτιωθούν.
δ) Το νέο παραμετρικό τιμολόγιο αυτοκινήτων, που εξασφάλισε ευελιξία και ανταγωνιστικές τιμές.
ε) Η «έκπτωση ασφαλιστή», που προσέφερε ευεργετικά πλεονεκτήματα στην εταιρεία και στους συνεργάτες μας.
στ) Η ίδρυση του Τμήματος «Φροντίδα Πελάτη», με στόχο την άμεση εξυπηρέτηση των πελατών και συνεργατών μας.
ζ) Το ERGO-Portal, που γρήγορα εξελίχθηκε σε ένα από τα καλύτερα της ασφαλιστικής αγοράς.
η) Το «bonus διατήρησης χαρτοφυλακίου», που πρώτοι επινοήσαμε και εφαρμόσαμε στην εποχή της οικονομικής κρίσης και της ύφεσης στην αγορά.
θ) Η «συμπληρωματική προμήθεια υψηλού χαρτοφυλακίου».

Είναι προφανές, λοιπόν, ότι όλα τα πιο πάνω, σε συνδυασμό με την προσπάθεια της διοίκησης της εταιρείας να εμπνεύσουμε στα στελέχη μας, τη φιλοσοφία της έγκαιρης, έγκυρης και αξιόπιστης απάντησης σε κάθε ερώτημα που δεχόμαστε και της έγκαιρης υλοποίησης των υποσχέσεών μας, διαμόρφωσαν κλίμα εμπιστοσύνης, αξιοπιστίας και σιγουριάς στις σχέσεις μας με τους συνεργάτες και το προσωπικό, με αποτέλεσμα η διαχείριση των συμφερόντων των μετόχων να αποτελεί πλέον μια συλλογική προσπάθεια, εκφρασμένη στα πρόσωπα της διοίκησης, και αυτό εκτιμώ ότι αποτελεί σημαντικό συγκριτικό πλεονέκτημα της ERGO έναντι των ανταγωνιστών της και παρακαταθήκη για τις επόμενες διοικήσεις της.

Ποια είναι η άποψή σας για τα διαμεσολαβούντα στην ασφάλιση πρόσωπα, αλλά και για τα διαφορετικά κανάλια διανομής (ελεύθεροι πράκτορες, μεσίτες, agency, bancassurance);

Δ.Χ.: Πιστεύω ότι η εκ του νόμου ισχύουσα κατηγοριοποίηση των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών σε ασφαλιστικούς πράκτορες, μεσίτες ασφαλίσεων και συντονιστές ασφαλιστικών πρακτόρων, είναι πιο ορθή και αντιπροσωπευτική του έργου που παράγουν στην πραγματικότητα, από κάθε άλλη αντίστοιχη κατηγοριοποίηση στο παρελθόν. Όσον αφορά δε τα πιστωτικά ιδρύματα, ως κανάλι διανομής ασφαλιστικών προϊόντων (bancassurance) που συγκεντρώνει ενστάσεις και καταγγελίες όλων των άλλων ασφαλιστικών διαμεσολαβητών, για αθέμιτη επιρροή των τραπεζών προς τους πελάτες τους με σκοπό τη σύναψη ασφαλιστηρίων, είναι προφανές ότι αυτό πράγματι συμβαίνει σε αρκετές περιπτώσεις, αλλά δεν αποτελεί και τη μόνη παραβίαση του νόμου και της δεοντολογίας, αλλά μία από αυτές που διαπράττονται από ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές όλων των κατηγοριών, χωρίς να επιφέρουν τις διοικητικές κυρώσεις που θα έπρεπε.

Επομένως, θεωρώ ότι η πιο αυστηρή εφαρμογή του νόμου και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων σε κάθε παράβαση ασφαλιστικού διαμεσολαβητή, ανεξαρτήτως της κατηγορίας του, είναι αυτό που θα μπορούσε να διασφαλίσει συνθήκες περισσότερης ισονομίας και δικαιοσύνης στην αγορά.

Συμμετείχατε ως εκπρόσωπος της εταιρείας, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, στην Ένωση Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ). Πώς αξιολογείτε τη λειτουργία αυτού του οργάνου, αλλά και της εποπτικής αρχής (ΔΕΙΑ);

Δ.Χ.: Προσωπικά οφείλω να αναγνωρίσω ότι η ΕΑΕΕ και η ΔΕΙΑ αποτελούν δύο κορυφαίους θεσμικούς φορείς, που υπηρετούν τον θεσμό της ιδιωτικής ασφάλισης με τον ρόλο του εκπροσώπου των ασφαλιστικών επιχειρήσεων στην Ελλάδα και της Εποπτικής Αρχής, αντίστοιχα. Στα τελευταία 40 χρόνια που είχα την ευκαιρία και την τιμή να υπηρετήσω τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης, η προσφορά τους στον κλάδο αυτό και στην κοινωνία γενικότερα υπήρξε πολύτιμη και καθοριστική. Πιστεύω, ακόμη, ότι η συμβολή της ΕΑΕΕ και της ΔΕΙΑ, στην αντιμετώπιση των παθογενειών που έχουν απομείνει στον κλάδο μας, αλλά και στη διαχείριση των εξελίξεων που έρχονται, θα είναι ανάλογη των προσδοκιών της αγοράς και του κύρους τους.

Παρότι δεν υπήρξατε ποτέ, αν δεν κάνω λάθος, “πωλησιακός”, εντούτοις είχατε συχνές και καθοριστικές σχέσεις και με τις πωλήσεις αλλά και με τους διοικητικούς υπαλλήλους. Θεωρείτε ότι υπάρχουν διαφορές στο σκέπτεσθαι και στις στοχεύσεις των δύο αυτών διαφορετικών κόσμων;

Δ.Χ.: Όπως έχω ήδη αναφέρει, χωρίς τη σύμπραξη των δύο αυτών κόσμων δεν μπορούν να υπάρξουν εταιρικές επιτυχίες. Όλοι εμείς, στην ERGO, κατορθώσαμε να συνδυάσουμε τους δύο αυτούς κόσμους κυριολεκτικά σε έναν και οι σχέσεις της ERGO με το προσωπικό και τους συνεργάτες μας να μην είναι απρόσωπες και να μην απουσιάζει από αυτές το συναίσθημα. Η ιδιαιτερότητα αυτή πρόσθεσε δύναμη στην εταιρεία, της έδωσε συγκριτικό πλεονέκτημα έναντι των ανταγωνιστών της, αλλά και εξηγεί τις μεγάλες επιτυχίες μας.

Μεταξύ Αθήνας και Θεσσαλονίκης, δηλαδή Κέντρου και Περιφέρειας, βιώσατε διαφορές ως προς την εξέλιξη και τη λειτουργία της αγοράς;

Δ.Χ.: Παρά το γεγονός ότι προσωπικά είχα την ευκαιρία να σταδιοδρομήσω στην ERGO, μια εταιρεία με σημαντικές επιτυχίες, που αναπτύχθηκε στην ελληνική ασφαλιστική αγορά έχοντας την έδρα της μέχρι και το 2005 στη Θεσσαλονί-κη, εντούτοις οι διαφορές μεταξύ των αγορών Θεσσαλονίκης και Αθήνας ήταν και παραμένουν αγεφύρωτες, κυρίως λόγω της μεγάλης συγκέντρωσης της οικονομικής δραστηριότητας στην πρωτεύουσα.

Θέλω να πιστεύω ότι, η αναμενόμενη ανάκαμψη της οικονομίας και η ανάπτυξη της αγοράς θα δημιουργήσουν συνθήκες που θα αμβλύνουν τις διαφορές αυτές, αλλά και θα αναβαθμίσουν τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης στην περιφέρεια.
Έχω τη γνώμη ότι, μέχρι τότε, όσοι δραστηριοποιούνται στην περιφέρεια, πρέπει να αναλάβουν πρωτοβουλίες για την αξιοποίηση των ευκαιριών που εμφανίζονται και κατά τις περιόδους κρίσεων της αγοράς.

Η εμπειρία που έχετε σας επιτρέπει να προβλέψετε την εξέλιξη της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς στα επόμενα 10 χρόνια; Η ολιγοπωλιακή τάση της αγοράς, η δημιουργία νέων προϊόντων, το γνωστικό επίπεδο των στελεχών θα εξελιχθούν; Και, εάν ναι, προς ποια κατεύθυνση;

Δ.Χ.: Πιστεύω ότι την προσεχή δεκαετία θα υπάρξει σημαντική ανάπτυξη της οικονομίας, αλλά και πολλές αλλαγές στην τεχνολογία, στην κοινωνία και στην αγορά γενικότερα, που θα επηρεάσουν σοβαρά και τον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης. Ωστόσο, στο πλαίσιο αυτό, την τάση περιορισμού των επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της ιδιωτικής ασφάλισης δεν θα την χαρακτήριζα ως ολιγοπωλιακή, αλλά ως τάση εξορθολογισμού της σχέσης μεταξύ του πληθυσμού της χώρας και του πλήθους των ασφαλιστικών επιχειρήσεων που δραστηριοποιούνται σ’ αυτήν. Ακόμη, οι εξελίξεις αυτές εκτιμώ ότι, αρχικά, θα καταστήσουν αναγκαία και, στη συνέχεια, θα βελτιώσουν περαιτέρω την ποιότητα και το γνωστικό επίπεδο των στελεχών των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και θα αναδείξουν νέους ασφαλιστικούς κινδύνους, που θα οδηγήσουν στη δημιουργία νέων ασφαλιστικών προϊόντων.

Τέλος, πιστεύω ότι θα αυξηθούν σημαντικά οι πωλήσεις ασφαλιστικών προϊόντων μέσω του διαδικτύου, χωρίς ωστόσο η εξέλιξη αυτή να μειώσει τον ρόλο, τη συμμετοχή και την ενημερωτική, συμβουλευτική και υποστηρικτική συνδρομή των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών προς τους ασφαλισμένους, σε όλη την περίοδο που προηγείται, ταυτίζεται και έπεται της ασφάλισης, αλλά και την ουσιαστική συμβολή τους στη διαδικασία διάδοσης των ασφαλιστικών προϊόντων, για λογαριασμό των ασφαλιστικών επιχειρήσεων.
Υπό το πρίσμα αυτό, πιστεύω ότι τόσο οι ασφαλιστικοί διαμεσολαβητές όσο και οι ασφαλιστικές επιχειρήσεις πρέπει να συμφιλιωθούν με την εξέλιξη αυτή.

---

Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News