Melancolie in settembre (Editorial Σεπτέμβριος 2019)

H επιστροφή των ασφαλιστών στο όμορφο νησί της Ύδρας, όπου θα διεξαχθεί το 21ο Insurance & Reinsurance Meeting, χωρίς ειλικρινά να το θέλουμε, μας κάνει να θυμηθούμε αυτό που φέρεται ότι ειπώθηκε από την Πηνελόπη όταν είδε τον Οδυσσέα να γυρνάει επιτέλους στο νησί του!

Δεν έχει περάσει πολύς χρόνος που η σημερινή ηγεσία της Ένωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος και τα διοικητικά της στελέχη συντάσσονταν με ένα νέο όραμα.

Τότε, πριν από έναν χρόνο δηλαδή, που εν μέσω μιας διακυβέρνησης καθόλου φιλικής προς την Ιδιωτική Ασφάλιση, κλαυθμών και οδυρμών στις αγορές, αγανάκτησης για την υπερφορολόγηση, και φυσικά capital controls, εξαγγέλθηκε ένας νέος προσανατολισμός, μια νέα δέουσα προσέγγιση, ένα άνοιγμα των ασφαλιστών στον καταναλωτή και στις οργανώσεις που τον εκπροσωπούν ανά την Ελλάδα.

Το όραμα αυτό, που όλοι –επαναλαμβάνουμε– το στήριξαν, ήθελε την ασφαλιστική αγορά της Ελλάδας να βγαίνει από την απαξίωση και να στηρίζεται στις πραγματικές ανάγκες που αυτή, η ασφαλιστική αγορά, ισχυρίζεται ότι μπορεί να ικανοποιήσει.

Τότε, ο εμπνευστής του οράματος που ηγείτο της Ενώσεως Ασφαλιστικών Εταιρειών, μας είχε “εμπιστευτεί”, πάντα με τη συνηγορία και τη στήριξη της πλειοψηφίας, και συγκεκριμένους βραχυχρόνιους στόχους της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς.

Συντροφεύοντας ο απερχόμενος τον επανερχόμενο Πρόεδρο στο Costa Navarino, ειπώθηκε:
Ιδού ο κ. Σαρρηγεωργίου, ο νέος Πρόεδρος, υπεύθυνος για ό,τι θα συνεχιστεί και ό,τι δεν θα συνεχισθεί.

Ο μικρός χρόνος που κύλησε έκτοτε, με τις μεγάλες αλλαγές όμως που επήλθαν, κυρίως στο πολιτικό σκηνικό, μας επιτρέπει απολογισμό.

Ολοκληρώθηκαν οι περισσότεροι από τους βραχυχρόνιους στόχους, αν και με ουρές ορισμένοι, όπως τα ανασφάλιστα οχήματα, και χαμογελάει η ασφαλιστική αγορά σήμερα και ο Πρόεδρός της για τις προοπτικές.

Δεν ξέρουμε τι θα λεχθεί στην προγραμματισμένη συνέντευξη Τύπου της Ύδρας. Θα ακούσουμε κάτι συγκεκριμένο ή θα συμμετάσχουμε σε μια περιγραφή ευοίωνης προοπτικής;

Όπως προκύπτει από την καθημερινή μας επαφή με τους εργάτες της ασφαλιστικής βιομηχανίας, η καθημερινότητα, αν εξαιρέσει κανείς το κλίμα, δεν έχει αλλάξει και πολύ. Έχουν κουράσει και τα πρόσωπα και τα πράγματα όχι μόνον τους ασφαλιστικούς διαμεσολαβητές.

Λίγο πριν, λοιπόν, κοινωνήσουμε την ευωχία των εταιρικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων της Ύδρας, με τη συντροφιά και της Φωτεινής Δάρα, σιγοψιθυρίζουμε, πηγαίνοντας στο νησί, τη μεγάλη επιτυχία της εποχής μας, όπως αυτή ακουγόταν από τον Peppino Di Capri στα μέσα του 1960: Melancolie in settembre …