Ευ. Στουργιώτου: Υπευθυνότητα vs Υποχρεωτικότητα – Η πραγματική προστασία ξεκινά από τη συνείδηση
Της κας Ευφροσύνης Στουργιώτου*
Το βήμα των Financial Planners
Στην Ελλάδα, η έννοια της ευθύνης συχνά συγχέεται με την υποχρέωση. Δεν ασφαλίζουμε την περιουσία μας επειδή το θεωρούμε ουσιαστικά σημαντικό, αλλά επειδή –κάποια στιγμή– ο νόμος μας το επιβάλλει. Από την 1η Ιουνίου 2025, οι επιχειρήσεις με ετήσιο τζίρο άνω των €500.000 υποχρεούνται να διαθέτουν ασφαλιστήριο συμβόλαιο που καλύπτει φυσικές καταστροφές, όπως σεισμούς, πλημμύρες και πυρκαγιές. Λίγους μήνες αργότερα (από την 1η Οκτωβρίου 2025), κατέστη υποχρεωτική η ασφάλιση αστικής ευθύνης για όλους τους ιδιοκτήτες ακινήτων που νοικιάζουν μέσω βραχυχρόνιας μίσθωσης, όπως το Airbnb, καλύπτοντας ζημιές σε τρίτους –από τραυματισμούς επισκεπτών μέχρι βλάβες σε γειτονικά ακίνητα.
Κι όμως, αυτοί οι κίνδυνοι υπήρχαν πάντα. Οι καταστροφές, όπως και οι ευθύνες μας απέναντι σε πελάτες και τρίτους, δεν ξεκινούν επειδή εκδόθηκε ένας νόμος. Το ερώτημα παραμένει: Θα επιλέξουμε την ασφάλιση επειδή κατανοούμε την αξία της ή μόνο επειδή φοβόμαστε το πρόστιμο;
Η νέα εποχή των υποχρεωτικοτήτων
Οι πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές (ο Νόμος 5116/2024 για τις επιχειρήσεις και ο Νόμος 5170/2025 για τα Airbnb) έρχονται να επιβάλουν κάτι που έπρεπε να είναι αυτονόητο: την προστασία της περιουσίας, των πελατών και της επιχειρηματικής συνέχειας. Για τις επιχειρήσεις με τζίρο άνω των €500.000, η μη συμμόρφωση σημαίνει πρόστιμο €10.000 για την πρώτη παράβαση, που διπλασιάζεται σε €20.000 σε περίπτωση επανάληψης, και αποκλεισμό από κρατική αρωγή σε περίπτωση καταστροφής. Όσο για τους ιδιοκτήτες Airbnb, η αστική ευθύνη καλύπτει ατυχήματα ή ζημιές σε επισκέπτες, με αυστηρές προδιαγραφές, όπως πυροσβεστήρες, ανιχνευτές καπνού και πιστοποιητικά ασφαλείας.
Ο νόμος δεν δημιουργεί κινδύνους –απλώς τους αναδεικνύει. Σε μια χώρα όπου οι φυσικές καταστροφές γίνονται όλο και συχνότερες, η υποχρεωτικότητα λειτουργεί ως υπενθύμιση: Η προστασία δεν είναι πολυτέλεια, αλλά αναγκαιότητα.
Η κουλτούρα της “αναγκαστικής” ασφάλισης
Στην Ελλάδα, δυστυχώς, επικρατεί η λογική: «Αν δεν είναι υποχρεωτικό, δεν το κάνω». Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι λιγότερο από το 16% των κατοικιών είναι ασφαλισμένες, ενώ παρόμοια εικόνα βλέπουμε στην υγεία ή την προστασία εισοδήματος –μένουμε απροστάτευτοι μέχρι να χτυπήσει η κρίση. Όταν έρχεται η υποχρεωτικότητα, τρέχουμε να καλύψουμε το ελάχιστο απαιτούμενο, μετατρέποντας την ασφάλιση σε απλό “χαρτί” αντί για ουσιαστικό εργαλείο.
Πολλές φορές, μάλιστα, όταν συμβαίνει μια καταστροφή και δεν έχουμε προνοήσει, τείνουμε να στρέφουμε το βλέμμα προς το κράτος, διεκδικώντας αποζημιώσεις και στήριξη. Ωστόσο, η κρατική αρωγή βαρύνει τελικά όλους μας ως φορολογούμενους, εντείνοντας το κόστος για την κοινωνία συνολικά. Η επιλογή να αφήνουμε την περιουσία ή την επιχείρησή μας απροστάτευτη δεν επηρεάζει μόνο εμάς, αλλά και το σύστημα, καθώς η ανάγκη για δημόσια παρέμβαση αυξάνεται. Είναι ώρα να αναλάβουμε την ατομική μας ευθύνη, αντί να περιμένουμε από το κράτος να καλύψει τα κενά της απρονοησίας μας.
Υπευθυνότητα: Η ασφάλιση ως συνειδητή επιλογή
Η πραγματική ασφάλιση δεν αφορά πρόστιμα ή ελέγχους –αφορά τη συνείδηση. Οι κίνδυνοι υπάρχουν ανεξαρτήτως νόμων: Μια φωτιά, μια πλημμύρα ή ένα ατύχημα μπορεί να καταστρέψει σε λίγα λεπτά όσα χτίσαμε χρόνια. Η ασφάλιση γίνεται εργαλείο βιωσιμότητας και σιγουριάς, όχι απλώς κόστος. Όπως λέμε συχνά: «Η ασφάλιση δεν αγοράζεται με το μυαλό, αλλά με την καρδιά –γιατί αφορά αυτά που δεν μπορούμε να αντικαταστήσουμε».
Στον κλάδο, αυτό σημαίνει ευκαιρίες για ασφαλιστές: Να μετατρέψουν την υποχρεωτικότητα σε διάλογο, βοηθώντας πελάτες να σχεδιάσουν προγράμματα πέρα από το ελάχιστο, προσαρμοσμένα στις ανάγκες τους. Με συμβουλευτική προσέγγιση, μπορούν να χτίσουν εμπιστοσύνη και να αυξήσουν την πιστότητα, αξιοποιώντας τις νέες ρυθμίσεις για στοχευμένες καμπάνιες –από σεμινάρια για ιδιοκτήτες Airbnb μέχρι συνεργασίες με λογιστές για επιχειρήσεις.
Από την τυπική συμμόρφωση στην ουσιαστική προστασία
Πώς περνάμε από το «έχω ασφάλεια γιατί πρέπει» στο «έχω ασφάλεια γιατί θέλω να προστατεύσω»; Ξεκινώντας με ενημέρωση: κατανοώντας τι καλύπτεται και τι όχι, πέρα από τα νομικά ελάχιστα. Στη συνέχεια, με σωστό σχεδιασμό: ένα πρόγραμμα που ταιριάζει στη δική μας πραγματικότητα, όχι το φθηνότερο. Και τέλος, με συνεχή αναθεώρηση: προσαρμόζοντας την κάλυψη σε αλλαγές ζωής ή επιχείρησης, όπως νέοι κίνδυνοι από κλιματική αλλαγή.
Οι νέοι νόμοι είναι μόνο η αρχή. Το πραγματικό ζητούμενο δεν είναι να αποφύγουμε πρόστιμα, αλλά να χτίσουμε κουλτούρα πρόληψης και υπευθυνότητας. Η ουσία της ασφάλισης δεν κρύβεται στο χαρτί του ελεγκτή, αλλά στη σιγουριά ότι, όταν έρθει η δύσκολη στιγμή, έχουμε πραγματική προστασία –για εμάς, για τους δικούς μας και για την κοινωνία ολόκληρη!
*H κα Ευφροσύνη Στουργιώτου γεννήθηκε στην Αθήνα και εργάζεται στην ασφαλιστική αγορά 34 χρόνια. Είναι απόφοιτη του Εμπορικού Κολλεγίου “Saint George” και του “Life Underwriter Training Council Fellow” – American College.
Πιστοποιημένη Financial Advisor από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Eficert (European Financial Certification) με SQF3 & SQF4, και από το Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο στους τομείς της «Εκπαίδευσης Ενηλίκων» και του “Coaching Leadership”.
Είναι ιδρυτικό μέλος του Επαγγελματικού Ταμείου της Interamerican, επί μακρόν μέλος της Limra International και του M.D.R.T., καθώς και της Ένωσης των Financial Planner Ελλάδος, στην οποία από τον Ιούλιο του 2023 κατέχει τη θέση της Προέδρου του Δ.Σ.
Ακολουθήστε την ασφαλιστική αγορά στο Google News
