Ένα νέο ταξίδι ξεκίνησε για τους ασφαλιστές! (Editorial, Μάιος 2020)

8980

Όταν αποφάσισα να καταταχθώ για να υπηρετήσω την ασφαλιστική μας αγορά από το μετερίζι του ασφαλιστικού Τύπου, δεν είχα συνειδητοποιήσει ούτε το μέγεθος της ευθύνης ούτε τον χρόνο που δεσμευόμουνα, για να ολοκληρώσω αυτή τη θητεία.

Νέος, φιλόδοξος και –γιατί να το κρύψω– ημιμαθής περί τα ασφαλιστικά, διδάχθηκα, εμπνεύστηκα και πίστεψα στον θεσμό της Ασφάλισης. Πίστεψα και εμπνεύστηκα από προσωπικότητες του χώρου και από τα επιτεύγματά τους.

Τα χρόνια πέρασαν, κύλησαν, έφυγαν, αλλά δεν χάθηκαν. Είναι εδώ, με τη μορφή, όχι φυσικά όσων με ενέπνευσαν, αλλά της γνώσης και της πείρας που μου μετέδωσαν.

Σήμερα και ενώ είμαι πολύ κοντά –χωρίς να ξέρω αν θα φτάσω– στον μισό αιώνα εν υπηρεσία, εξακολουθώ να μελετώ την ασφαλιστική μας αγορά, σε πολύ πολύ δύσκολα, απρόσμενα δύσκολα χρόνια. Αυτό που ζει η ανθρωπότητα σήμερα κανείς δεν το είχε προβλέψει. Ούτε φόβος ούτε φαντασία ούτε η όποια διορατικότητα το είχε κατατάξει στις πιθανότητες της… ράντας των κινδύνων της ανθρώπινης ύπαρξης.

Οι ασφαλιστές, καθ’ ύλην αρμόδιοι για την κάλυψη πιθανών και απίθανων κινδύνων που απειλούν το ανθρώπινο είδος και τα δημιουργήματά του, καλούνται σήμερα να επαναπροσδιορίσουν τη σκοπιμότητα της ύπαρξής τους.

Οι ασφαλιστές, επιχειρηματίες και διαμεσολαβούντες, υπάλληλοι και ερευνητές επιστήμονες, διοικούντες και διαχειριστές, επενδυτές και σύμβουλοι, ασφαλιστές και αντασφαλιστές, έχουν έτοιμες τις απαντήσεις για το αύριο του θεσμού, της κοινωνίας, της οικονομίας και της οικουμένης.

Είναι δεδομένο ότι το ερώτημα των ασφαλιστών δεν είναι υπαρξιακό. Ασφαλιστής σημαίνει εκ των ων ουκ άνευ. Το στοίχημα –προς Θεού– δεν συνίσταται στο αν θα υπάρξει επόμενη ημέρα. Στοίχημα είναι πόσο καλύτερη θα είναι η ημέρα αυτή.

Οι αντιξοότητες ενέχουν πρόσταγμα για τον άνθρωπο να προσαρμόζεται, για να επιβιώνει και να διαιωνίζει την ύπαρξή του. Οι αντιξοότητες, οι λοιμοί, οι σεισμοί, λιμοί και καταποντισμοί αλλάζουν τις εποχές, αλλά ποτέ την ανθρώπινη δεξιότητα να αξιοποιεί ακόμη και τα ατυχήματα, τα δυστυχήματα, τις απώλειες και τις συμφορές. Η οικονομική αντιμετώπιση όλων αυτών είναι κατ’ εξοχήν έργο και αντικείμενο της ασφαλιστικής δραστηριότητας, της ασφαλιστικής επιστήμης.

Μέσα σε μια νύχτα, πρακτικά, οι κυβερνοκίνδυνοι, οι αστικές ευθύνες, οι κίνδυνοι απωλείας κερδών και άλλοι πολλοί “προχωρημένοι” κίνδυνοι, που χρόνια πριν αποτελούσαν προηγμένες ασφαλιστικές υπηρεσίες-προϊόντα, έγιναν καθολικά ζητούμενοι προς κάλυψη κίνδυνοι. Και οι ασφαλιστές είναι εδώ και ανταποκρίνονται.

Βέβαια, κλονίζονται κάποιοι. Ασφαλώς οι επενδύσεις προβληματίζουν όλους. Σίγουρα τα αποθεματικά τους κεφάλαια υφίστανται σοβαρές επιπτώσεις. Δεν είναι, όμως, τράπεζες οι ασφαλιστικές εταιρείες. Δεν απαιτούν και δεν θα απαιτήσουν ποτέ λαϊκής προελεύσεως ανακεφαλαιοποιήσεις και δεν θα αρθρώσουν ουδέποτε απαιτήσεις κόκκινων ή πράσινων αποχρώσεων.

Η εποχή της εξωπραγματικής πανδημίας που έπληξε την παγκόσμια κοινότητα ενεργοποιεί και αξιοποιεί, περισσότερο παρά ποτέ, το έξυπνο εργαλείο της ασφάλισης. Στην πατρίδα μας και στην καθημερινότητά της, η ασφαλιστική αγορά σαφώς θα επαναπροσδιοριστεί.

Στελέχη-διεκπεραιωτές σίγουρα θα αποστρατευτούν. Η νέα γενιά ασφαλιστικών υπαλλήλων δεν θα απαιτεί παρά τεχνολογία, ενημέρωση, προοπτική και συμμετοχή. Οι διαμεσολαβούντες, επιτέλους, θα απογαλακτιστούν από την εξάρτησή τους από τις διαδικασίες της στείρας κατευθυνόμενης πώλησης και, αφουγκραζόμενοι τις νέες ανάγκες των καταναλωτών-πελατών, θα διεκδικήσουν, με την ανάλογη ανταπόκρισή τους, και την αμοιβή τους.

Στην ουσία προσβλέπουμε σε εθελουσία έξοδο πληθυσμού από την ασφαλιστική μας βιομηχανία. Έξοδος που θα σημάνει την είσοδο μιας ικανής να ανταποκριθεί στις νέες συνθήκες της αγοράς νέας φρουράς επαγγελματιών, στελεχών και ηγητόρων.

Δεν γνωρίζω προσωπικά αν αξιωθώ να εισφέρω όπως πριν, από το δικό μου μετερίζι, στην ελληνική ασφαλιστική αγορά της… μετά-Covid-19 εποχής. Ξέρω, όμως, ότι πολύ θα ήθελα.

Ονειρευόμουνα μια νέα εποχή…
Μια εποχή, που θα έχει αξία η πίστη στο επάγγελμα του ασφαλιστή.
Μια εποχή, που δεν θα μπορεί ο καθένας να προσποιείται τον ασφαλιστή και να πιστοποιείται επί τούτου
από θεσμικά όργανα που εντέλλονταν απλά να εποπτεύουν.
Καλό ταξίδι σε όσους αξιωθούν να ταξιδέψουν την επόμενη ημέρα ως ασφαλιστές!

Προηγούμενο άρθροΌμιλος ΑΧΑ: Αύξηση συνολικών εσόδων 4% στο 1ο Τρίμηνο 2020
Επόμενο άρθροΟ κ. Π. Στρατής για την Ασφάλιση Διακοπής Εργασιών και τον Covid-19