Αν το δικαίωμα στη λήθη βρει εφαρμογή σε άτομα με προηγούμενη διάγνωση ορισμένων μεταδοτικών και μη μεταδοτικών ασθενειών, συμπεριλαμβανομένου του καρκίνου, θα είχε σημαντικές επιπτώσεις στους καταναλωτές και τους ασφαλιστές τους, για μια σειρά από λόγους. Αυτό υποστηρίζει η Insurance Europe, στο πλαίσιο της τρέχουσας αναθεώρησης της Οδηγίας για την Καταναλωτική Πίστη (Consumer Credit Directive – CCD).

H σχετική νομοθετική πρόταση για την αναθεώρηση της οδηγίας για την καταναλωτική πίστη (Consumer Credit Directive – CCD) απαιτεί από τα κράτη μέλη να καταρτίσουν κατάλογο μεταδοτικών και μη μεταδοτικών ασθενειών, προκειμένου να θεσπισθεί δικαίωμα στη λήθη (RTBF) διάρκειας 10 χρόνων για τους ενήλικες (πέντε έτη εάν η διάγνωση έγινε πριν από την ηλικία των 18 ετών). Το δικαίωμα στη λήθη θα σήμαινε ότι δεν θα υποχρεούνται οι καταναλωτές να αποκαλύπτουν σε ασφαλιστή προηγούμενη διάγνωση οποιασδήποτε ασθένειας που περιλαμβάνεται στον εν λόγω κατάλογο.

Εάν αυτό υιοθετηθεί στο τελικό κείμενο της Οδηγίας, οι ασφαλιστές προβλέπουν:

  • Μειωμένη πρόσβαση σε ασφαλιστική προστασία για όλους τους καταναλωτές. Το δικαίωμα στη λήθη μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην τιμολόγηση. Υπάρχει, επομένως, ο κίνδυνος να αυξηθεί το μέσο ασφάλιστρο ή/και να μειωθεί η κάλυψη για όλους τους καταναλωτές, λόγω της αυξημένης αβεβαιότητας των ασφαλιστών αναφορικά με δυνητικά υψηλότερους κινδύνους.
  • Αυξημένο κίνδυνο επιβάρυνσης των καταναλωτών. Η επιβάρυνση θα είναι ιδιαίτερα υψηλή λόγω της πρόθεσης του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να εφαρμόσει το δικαίωμα στη λήθη για έναν ευρύ κατάλογο μεταδοτικών και μη μεταδοτικών ασθενειών, αντί να το περιορίσει στον καρκίνο. Αν δεν περιοριστεί το δικαίωμα στη λήθη σε συγκεκριμένα ασφαλιστικά προϊόντα, για παράδειγμα, μόνο στις ασφαλίσεις ζωής, τότε θα μπορούσαν να υπάρξουν απρόβλεπτες συνέπειες για ορισμένες ομάδες καταναλωτών ή/και τύπους ασφαλιστικών προϊόντων.
  • Απόσυρση ορισμένων προϊόντων. Μακροπρόθεσμα, ορισμένα προϊόντα μπορεί να καταστούν εμπορικά μη βιώσιμα ή μη ελκυστικά για τους καταναλωτές, δημιουργώντας τον κίνδυνο υπασφάλισης σε πιο ευάλωτα τμήματα του πληθυσμού.
  • Αβεβαιότητα για τους καταναλωτές. Η συμπερίληψη πολλών ασθενειών θα απαιτήσει πολύπλοκη ιατρική ορολογία για τον ορισμό καθεμιάς από αυτές. Αυτό θα μπορούσε να καταστήσει εξαιρετικά δύσκολο για τους πελάτες να γνωρίζουν αν πρέπει να γνωστοποιήσουν μια προηγούμενη διάγνωση. Ως αποτέλεσμα, θα προέκυπτε σημαντική αβεβαιότητα όσον αφορά τις απαιτήσεις, διότι η μη αποκάλυψη ουσιωδών γεγονότων θα μπορούσε να οδηγήσει σε ακυρότητα της ασφαλιστικής κάλυψης.
  • Αδιαφανές σύστημα. Οι σχετικές ασθένειες θα συμπεριληφθούν σε εθνικό κατάλογο με βάση τις απόψεις εμπειρογνωμόνων και όχι με βάση επιστημονικά, στατιστικά και ιατρικά δεδομένα, που μπορούν να αποδείξουν αντικειμενικά τον κίνδυνο να συμβεί ένα ασφαλιστικό γεγονός και, επομένως, τη βιωσιμότητα της προσθήκης μιας ασθένειας στον κατάλογο.
  • Λιγότερη βεβαιότητα σχετικά με την ικανότητα των ασφαλιστών να πληρώνουν μελλοντικές αποζημιώσεις. Χωρίς πληροφορίες σχετικά με τους ασφαλισμένους κινδύνους, οι ασφαλιστές θα δυσκολευτούν να εκπληρώσουν τις κανονιστικές τους υποχρεώσεις και να σχηματίσουν επαρκή αποθέματα για την πληρωμή μελλοντικών απαιτήσεων, καθώς δεν θα έχουν επαρκή πληροφόρηση σχετικά με τις πιθανές μελλοντικές αποζημιώσεις που θα περάσουν στα βιβλία τους.

Για την αποφυγή απρόβλεπτων αρνητικών συνεπειών για τους καταναλωτές, η εφαρμογή οποιουδήποτε δικαιώματος στη λήθη σε επίπεδο ΕΕ θα πρέπει να γίνεται μέσω ενός ευέλικτου κώδικα δεοντολογίας. Αυτός, σύμφωνα με την Insurance Europe, θα πρέπει να συμφωνείται από όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς, να θέτει στο επίκεντρό του τα επιστημονικά, ιατρικά και στατιστικά δεδομένα, και να μπορεί να προσαρμόζεται ομαλά στις επιστημονικές εξελίξεις. Ως εκ τούτου, η Insurance Europe συνιστά να μη δημιουργηθεί ένας άκαμπτος μηχανισμός ενσωματωμένος στη νομοθεσία της ΕΕ, ο οποίος είναι δύσκολο να τροποποιηθεί.

Η Insurance Europe, τέλος, επιδοκιμάζει την πρόσφατη διαβεβαίωση της Επιτρόπου της ΕΕ, κας Mairead McGuinness, ότι η Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα συγκεντρώσει περισσότερα στοιχεία και θα ενθαρρύνει τον διάλογο μεταξύ των εθνικών αρχών, των ασθενών και του χρηματοπιστωτικού τομέα, κατά τη σύνταξη του κώδικα δεοντολογίας της ΕΕ για τη δίκαιη πρόσβαση των καρκινοπαθών στις χρηματοπιστωτικές υπηρεσίες.

Διαβάστε επίσης: Ελίνα Παπασπυροπούλου: Tο δικαίωμα στη λήθη και η ασφάλιση


Ακολουθήστε την Ασφαλιστική Αγορά στο Google News

Προηγούμενο άρθροEurolife FFH: Ταξίδι ενημέρωσης για τις οικογένειες του Καστελλόριζου, μαζί με τη HOPEgenesis
Επόμενο άρθροMyEthniki: Η Εθνική Ασφαλιστική «Στο χέρι σας με ένα Click»